Buluta asılmış bir yel gibiyim...kiminin sevinci kiminin yası filizlenen bir dal yaşamın taçı kalk gidelim desem neylersin hanı buluta asılmış bir yel gibiyim... ömür denilen şu zamanın harcı tanelere bölmüş hayatın kahrı sevmekte yetmiyor aşkımın şansı buluta asılmış bir yel gibiyim... sıkılan her kurşun nişanı yazgı hedefi kaykılmış kaygının zanı toplamak çaresiz umudun kaybı buluta asılmış bir yel gibiyim... esmekte nafile yelkenler şaşı tutunmak imkansız ruhum da acı gözlerim de hüzün özlemin gamı buluta asılmış bir yel gibiyim... sorma son arzumu hancıyım hancı bugün varsam yarın yokluğum sancı daha ne gerek var bakmaya falı buluta asılmış bir yel gibiyim... (Berlin,01.12.2015) Talat Özgen |