Ömrüm emrine...
1980’lerden kalma karpostallarda unuttum aşkı;
Sevgiliyle içilesi çayları ellerimde hiçi hiçine soğuttum... Gözyaşlarımla seher vakitlerinde, seccadelerde ısladım elmacıklarımı. Taburede oturan hayalinle harcadım akşamlarımı. Yıllardır duamdı, gül tenine başka ten değmemesi, en içten... Bir geliş geldin hayatıma, tüm saflığınla aniden... Anladım ki ben; emir büyük yerden... Kalbimi patlatan gümbürtün rahatsız mı etti içimin kelebeklerini? Derin uykulardayken sen, sana ısmarladım umudun gemilerini. Aşk kapımı çalmadan buyur ettim ömrüme. Ömrüm... gönlüm verildi senin emrine... |