Hayatın büyüsüne dokundumHayatın büyüsüne dokundum Kapılıp gecenin büyüsüne - o gece yıldızlara dokundum Dokundum denize deniz ürperdi Maziye dokundum ne güzeel günlerdi Çocukluğum salıncağım kedilerim Ahh Hep pembe baktım pembe görmek için Avutmak için gönlümü Maviye en çok da maviye dokundum O benden de cevvaldi- ne çok hatıra gizliyordu içinde Nabzından girdim yarin- yüreğine dokundum Sularla okundum şerbetlerce ezildim Ayrılıklara çok üzüldüm ahh Sevindim kavuşmalara öldüm öldüm dirildim Ölüme dokunuyorum şimdi ve ürperiyorum Toprak güzeldir tohum ekilirse-fidan dikilirse Toprak servettir kıymeti bilinirse Toprak berekettir -toprak memlekettir-vatandır Bu nasıl bir dönüşüm Allah’ım -nasıl bir gizem Topraktan halk olmuş -toprağa gömülmüşüz Ne boş şeylere üzülmüşüz Ciğeri beş para etmezlere gönül vermişiz Çalı ekip gül dermişiz Bir Mayıs ya da Haziran sabahı al beni Tanrı’m Bir bahar sabahı Bademler çiçek açtığı zaman Günlük güneşlik bir günde Çok üşürüm ben kışın hiç ısınmaz benim ayaklarım Ahh senin bu akıl almaz işlerin Ama sen bilirsin hakkımızda hayırlı olanı Beni kurda kuşa börtü böceğe yedirme Ölüden medet ummasın hiç bir mahlukat Kat beni kuş sürülerine -uçup gideyim Korkusuz bir dünyada yaşamak için Belki de cennet dedğin yer orasıdır kim bilir Ne varlığımla erinip ne yokluğumla yerineyim Beni kibre düşürme Yüksel Nimet Apel |
Her zamanki güzellikteydi...
Kutlarım...
Nicelerine...