Sahibine..
Ayaktayım.. Arafın en soğuk yerinde umutların bitişiğinde öfke kusmaktayım....
Acep ben neyim.. kızıl kumlar üstüme üstüme geliyor.. çaresiz miyim.... sancılı bir rüzgar alıyor beni senden uzak diyarlara..yalnız mıyım.... Karanlık bir gülüş beliriyor gitmelerin ardından.. gitmeli miyim.. Yalnızlık bir düş kadar hain oldu dostlar arasında.. kalmalı mıyım... Dolunayın efkarlı bakışı gözler önüne seriyor tüm çirkinlikleri..Eskimez Sevdalarda mıyım.. Kırılmaz gökler arasında uğultular yükseliyor içimde..titriyor muyum... Sende olunca kırıldım..Kanadım.. Tanımaz olaydım.. Süslü cümleler arasında adını saklamaz olaydım.. Yoksa asabi miyim.. Yarınımın umudu yok.. bu günümün bir anlamı da yok.. İsyanlarda mıyım... Dağlarının dik duran görkemli Ağaçlarını kesmişler...Topraklarının en verimlisini beton yapmışlar..en çok güldüğün sokakları trafiğe Kapatmışlar..yağmurlar eşliğinde sana gelen adamı öldürmüşler..Söyle ne yapmalıyım.. En sevdiğin Gecelerin serin havaları hasta ederdi beni sen bilmezdin...en çekilmez olduğun vakitlerdeki triplerin, ardından gelen hüzünlerin karabasan gibi sarardı bedenimi sen yine bilmezdin.....Hangi cehennemdeysen çıkma geri..yok bu hikayede yerin...Öbür Dünyanın başında yıldızlar arasında izlemeyeceğim artık seni..Kağıtlar çöptür artık benim için..Kalem bir zehir..sayfalar seni çizmek için vardır artık..Anılar senden nefret etmek..Yalnızlıklar dönüşleri zorlaştırmak...sokaklar, caddeler seni kalabalıklaştırmak için vardır..eskiler dönmez geri..Ayıptır..Yazıktır..utanmalısın kendinden..Şayet utanıyorum Seni sevdiğimden.... Bu dünyaya iki beden fazlasın..Allah utandırmasın... Rengi bilinmeyen bir aşkın içinde hayal görüyorum.. Gidenlerin arkasından el sallanırmış..Hoşçakal denirmiş.. Bilirsin ben sıradan değilim..Giden benim gibi olsun... Dönüşü bi daha olmasın Sezgin SEVEN |