karma3
kapayıp açınca gözlerini kayboldu sanma karanlıgın
gözkapaklarında devam eder sürreal tabloların bu başa dönüşler hep bitti sandıgın anıların rafa kaldırmaya çalışıp yarım bıraktıngın yarınların günler ayları kovaladı yıllar saat hesabı saçlarınmı agırdı ondan ayrıldın ayrılalı kaç darbe yedin söyle rüzgarına kapılalı yetmedi tokatları mısralara dökülen gözyaşları anti-depresanların elinde bir bardak su verenin yok adına mısralar karalıycaksan mürekkep gibi kok çakal olucakmışsın diye duydum gözü aç karnı tok olmadı yapamadıysan soguk kapına anahtarı sok |
tebrikler...