KAR'INCA
KÂR’INCA
Çocuksu bir hüzünle öpüyor yalnızlığım Son gülümsemeyi hapsettigim alt dudağımdan titrerken dudak ya boşalıyorum gozlerimden ya boş’a alıyorum kendimi duygular salıncağında ! Tozlu raflarda Eskimis bir sevda hikayesi Avuçlarımda tortusu, Dayanıyorum sonbaharların kapısına Düşen her yaprak yüreğime,değerken Günün ağırlığı kırıyor kanatlarımı.. Birlikte paylaştığımız göğün altında Sarılıyorum ince belliye , Sonra Izmaritlerde söndürdüğüm yangınlar Bir itfaiye eri telaşındayken İnadına yükleniyor kömür gözlerin.. Gözlerim sulu sepken Son gülümseyişine Titriyor dudaklarım , Adresi yitik boşluklarda ,yankılanıyorum Gurbet olup içime Çıkmaz sokakların virajinda yitiyorum senle Sonra yalnızlik takıp koluma , Boş’ a alıyorum kendimi ,bahara sevdalı karınca’ nın duasında .. Yüzünü k(ı)uşlara vermis bir çocugun hüznüyle öpuşuyoruz.. Terkedilmis salıncaklarda !! Şiar |