11
Yorum
23
Beğeni
5,0
Puan
1305
Okunma
KÂR’INCA
Çocuksu bir hüzünle öpüyor yalnızlığım
Son gülümsemeyi hapsettigim alt dudağımdan
titrerken dudak
ya boşalıyorum gozlerimden
ya boş’a alıyorum kendimi
duygular salıncağında !
Tozlu raflarda
Eskimis bir sevda hikayesi
Avuçlarımda tortusu,
Dayanıyorum sonbaharların kapısına
Düşen her yaprak yüreğime,değerken
Günün ağırlığı
kırıyor kanatlarımı..
Birlikte paylaştığımız göğün altında
Sarılıyorum ince belliye ,
Sonra
Izmaritlerde söndürdüğüm yangınlar
Bir itfaiye eri telaşındayken
İnadına yükleniyor kömür gözlerin..
Gözlerim sulu sepken
Son gülümseyişine
Titriyor dudaklarım ,
Adresi yitik boşluklarda ,yankılanıyorum
Gurbet olup içime
Çıkmaz sokakların virajinda yitiyorum senle
Sonra yalnızlik
takıp koluma ,
Boş’ a alıyorum kendimi ,bahara sevdalı karınca’ nın duasında ..
Yüzünü k(ı)uşlara vermis bir çocugun hüznüyle öpuşuyoruz..
Terkedilmis salıncaklarda !!
Şiar
5.0
100% (18)