HAN/IM’IN RÜYASIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın GÖRDÜĞÜM EN GÜZEL RÜYAYDI...
Yağmur ninni söyledi, kuşlar semaha durdu Bir peri masalından sanki geçer gibiydim. Bin yıllık hasret bitti, saat vuslatı vurdu Bulutların üstünde sanki uçar gibiydim. Gönül kapın açıktı, daldım “kalbim boş” dedin Telli duvak takmıştım, güldün “nede hoş” dedin Avucum da ellerin “bulutlara koş” dedin Aşk meyini badeden sanki içer gibiydim. Titretti yüreğimi buğulu kısık sesin Sanki meltem yeliydi saçlarımda nefesin Dedin; “Gün senin günün kalmasın hiç hevesin” Mutluluktan kendimden sanki geçer gibiydim. Huzur buldum yanında, ne kaygı var ne telaş Bakarak gözlerine anlattım yavaş yavaş Nihayet sona erdi içimde süren savaş Hasret dolu gönlümde, vuslat biçer gibiydim. Yarimin yatağına şafak vakti kuruldum Teni misk-i amberdi, teri ile karıldım Kokladım doya doya, sıkı sıkı sarıldım Gonca güldüm gönlünde sanki açar gibiydim. Bir ömür hayal kurup beklediğim andı bu Cananına can veren bedendeki candı bu Türk/an’ına taç takan ne müthiş bir Handı bu Kaderin gam yükünden sanki kaçar gibiydim Gonca güldüm gönlünde sanki açar gibiydim |