ÖLDÜĞÜ ZAMANArada bir böyle çıldırıyorum Saatler uykuya daldığı zaman İki bira daha aldırıyorum Hasreti kapıyı çaldığı zaman Bir kadeh de ona dolduruyorum Şişeyi ikiye böldürüyorum Onu dansa bile kaldırıyorum Sızmadan mecalim kaldığı zaman Takvimler ömürden hüznü sağıyor Üstüme ateşten kuşlar yağıyor Tanrı’ya isyanım arşa ağıyor Onu düşlerimden aldığı zaman Ah! gülüşü yok mu insan olamaz Cennette huriler böyle gülemez Gönlüm ondan başka yari dilemez Göz kırpıp aklımı çeldiği zaman Mavi gömleğini giydi mi hele Aklım dahi bana ediyor hile Yüreğim tutuşup geliyor dile Kirli sakalını saldığı zaman Deli sanrılara salıyor beni Hasretin alazı dalıyor beni Kirpiğin ucuna doluyor beni Gözleri aklıma geldiği zaman Tarifi imkansız bir keder işte Diyeti can olan bir eder işte Bilinmez ne zaman terk eder işte Ölmektir dileğim öldüğü zaman Şefika Türk Bağrıyanık 09/12/2016 Sarıkaya (ÖKSÜZ ŞİİRLER SERİSİ) |