ÖÐRETMEN
BÝZÝM ÖÐRETMEN UZUNDU
Bizim öðretmen uzundu; okulun en uzunuydu. Baþý ta tavana deðer, herkes onu çok severdi. Çok temiz ve güzel giyer; yavaþ yavaþ konuþurdu. Her an bizi güldürmenin; bir yolunu da bulurdu. O kadar kocaman eller, nasýl da tebeþir tutardý. En güzel resmi de çizer, hep baþýmýzý okþardý. Topu havaya vurdu mu, sanki hiç geri gelmezdi. Ayný takýmý tutardýk, teneffüste de top oynardýk. Altýn saçlarýný tarar; yürürken herkes bakardý. O gür ve güzel sesiyle, Ankara Marþý söylerdi. Yavaþca birþeyler dedi; Zaten de çoðumuz duymadý: Okul sonunda gidiyor; seneye gelmesi zordu. Yýllar sonra Onu gördüm; güldü, baþýmý okþadý. Nefes aldý; dedi:"Mehmet" "Hala oralar güzel mi?" 24.11.2015 TÜM SEVGÝLÝ VE DEÐERLÝ ÖÐRETMENLERÝMÝZE MEHMET SEMERCÝO |