Düstük mü Yüregim ...
Düstük Mü Yüregim;
Zalimin Zehirli Kollarına. Amma İtiraf Edeyim; Ne De Güzel Kanıyorsun, Ne Kadar Narin Ve Derin Yaralanmıssın. Hani, Ben Kapamaya İmtina Ettikce, Sahibine Yöneliyorsun Ya Böyle Dehset Bir İhlasla. Hani Sen Böyle Sızladıkca, Beni Büyütüyorsun Ya; Olgunlastırıyorsun Ya. Bende Bu An’a Degin Meydana Cıkmamıs, Bir Kisiligin Tesekkülüne Medar Oluyorsun Ya, Bu Yavas Yavas Mevt’i Daha Keskin Hissettiğin An Yok Mu, İste O Dem’e Bitiyorum Be Yüregim. Cünkü Sen En Cok, Acının Dorugunda Samimi Oluyorsun, Cünkü Sen En Cok, HALIKI ZÜLCCELÂLIN Huzuruna Yakısıyorsun, Bu Yüzden, Kana Be Kalbim; Ölümü Canında Hissede, Hissede, Sürüne, Sürüne Kana. Cünkü Ben ; Yaranı Sarmaya Calısmayacagım Bu Saatten Sonra . . . |