Ürvet-ül Vuska
Sevdim
Günün güneşi sevdiği gibi Gecenin kamere aşk’ı gibi hayran hayran seni izledim Sevdim Harf harf döküldün yüreğime Kelime kelime kırdın direncimi İşgal ettin derunumu her kelâmınla Yenildim Sana Sevdâna Yüreğinin en güzel yanına yenildim Sende fena oldum Sende fani oldum Seni severken sende buldum kendimi Volkanlar kaynadı yüreğimde Kaf dağının ardında idi zümrüdü anka Koştum Koştum Ulaşılması zor Her adımda bentler yığıldı önüme Rüya oldun Serap oldun hayatıma Arş’a dualar yolladım Gerçeğe ulaştır vuslatı lutfeyle diye İcabe vaktine tevafuk etti Kabul olan duam oldun Evvela gül rayihan doldu içime Kırk yıl hatrı olan kahve gözlerinde sermest oldum Seni sergüzeşt-i hayatımın zirvesinde buldum Elim elinde Sıkı sıkı tuttuğunda işte dedim Ürvet-ül Vuska Kapa gözlerini Sev sevebildiğince Hâsıl-ı Ahd ettim Azrail kapıyı çalana değin Vedud-u Rahman ömür verdikçe Fuzuli gibi derim ki [ Cânımı cânan istemiş, minnet cânıma, Can nedir ki vermiyem cânânıma...] Liyâkat - |