Sen...
Sen
Gül cemalinde savrulduğum insan Sen Dikenli yollarda kalbini yürüten insan Sen Kışları yakan , baharları önüne katan insan Sen Esprilerde seven Göz göze gelindiğinde başını öne eğen insan Ve sen Ve sen gibiler Önce aşkı gömdüler Sonra kendileri öldüler Gül cemalinde savrulan ben Kalbini alıp taşıyan ben Çıkardığın yangınlarda yanan ben Ve ben gibiler Aşkı gömenlerin mezarında Filiz olup çiçeklendiler |
Aşkı gömenlerin mezarında
Filiz olup çiçeklendiler"
İlmek ilmek dokunurken
Ne de içliydi dizeler...
Kelama kuvvet...