Ve sen yoksun
Ne vakit gitse kuşlar penceremden
İçimi bir korku kaplar Karanlığa teslim olmuş bir silüet Hüzün değmiş düşüncelerime Ve sen yoksun İçimde bir çocuk ağlar sessizce Duygularım zemheri Korku içimde kördüğüm Üşüyorum Ve sen yoksun Kekremsi bir yalnızlık düştü gecemin gölgesine Zaman durdu An durdu Yürüdüm Ve sen yoksun Soğuktan üşüyen bir kimsesiz gibi bekledim seni Ayrılığın rüzgarı değdi yüreğime Aklımda son sözün Sustum Ve sen yoksun |