İSLAHİYELİ OZAN İSMAİL YILMAZ – 5İSLAHİYELİ OZAN İSMAİL YILMAZ – 5 İSLAHİYELİ OZAN İSMAİL YILMAZ - 5 İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ Ozanımız İslahiye’li Ozan İsmail YILMAZ; 1920 yılında Gaziantep’in İslahiye ilçesinin Kozdere (İntilli) köyünde doğdu. 3 yaşında iken babası Çete Reisi Göv Mehmet Çavuş Gavur Dağlarının Kanlı Geçit, Kızıldere mevkiinde Fransızlarla yapılan bir çatışma esnasında iki akrabası ile birlikte şehit düşünce öksüz kalır. Kendinden iki yaş küçük kardeşi Ahmet’le birlikte dedesi ve amcaları tarafından büyütülür. Askere gider gelir ve evlenir. İlk eşinde 4 çocuk babası olur. İlk eşi vefat edince ikinci evliliğini yapar 5 çocuk da ikinci eşinden olmak üzere 9 evlat babası olur. Devlet Demir Yollarında memur olur. 54 yaşında vazife başında 54 yaşında bir kalp Krizi sonunda vefat eder. Mezarı İslahiye’nin Kozdere Köyündeki Göztepe mezarlığındadır. Gençlik yıllarında başladığı şiir ve hikaye söylemeye ve yazmaya ölümüne kadar devam eder. Şiirleri Bazı dergi ve gazetelerde yayınlanır. “Şakkışefe” ve “Toros Seyahatı” isimli basılı iki şiir kitabı bulunmaktadır. Hayatı ve şiirleri pek çok Edebiyat öğrencileri ve Öğretim Üyeleri tarafından Tez konusu olarak işlenmiş ve hazırlanmıştır. İsmailoğlu Mustafa YILMAZ: İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ’ın oğludur. BAYRAK Selam sana ey! Şanlı gönderde Türk Bayrağı, Kazandık zaferleri ellerde Türk Bayrağı. Estikçe hür rüzgarlar dalgalanır yerinde, Bütün düşmanlar korkar senin heybet şanında. Sen bizimsin biz senin sinemizde yerin var, Şarktan, garptan söylenir yükselişin ünün var. Düşman sana yaklaşmaz mehmetcikler var iken, Gögüsler iman dolu o aslanlar sağ iken. Niceleri çalıştı yok etmeye şanını, Mehmetcikler haykırdı akıttılar kanını. Ya gaziyiz ya şehit diyerek saf bağladı, Düşmanlar karşısında zangır zangır ağladı. Düşünmez bu uğurdan ne ölüm ne kalımı, Tepelerler haini çıkan bütün zalimi. Ay yıldızım göklerde Türklüğü temsil eder, Ergenekondan çıkıp Kızılelma’ya gider. Turan’ı kurmak için senin varlığın yeter Bozkurt kükrer durmadan düşman titrer bin beter. İSMAİL YILMAZ sever elinde Türk sancağı, Selam sana ey şanlı yücesin Türk bayrağı. ---- 25.09.1969 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ---------------------------------------------------- GELİN BİRLEŞELİM Gelin birleşelim alalım yolu Birlik seyredelim sağcımı solcu, Sana dil uzatan çürüsün dili Nefretle analım ey Demiryolcu. Sen demiryolcusun kükrersin birden Denizi geçtinde ne gördün gölden Gece gündüz durmaz kalmazsın yoldan Vatan hizmet bekler ey Demiryolcu. Dersinki karadır bu benim bahtım Fakat çalışmaktır meramım ahtım Parçalayıp bölmek olmasın kastım Tek vücut yaşarız ey Demiryolcu. Gelin birleşelim olalım tek fert İsteyelim hakkı edelim cüret Birkaç kişi vardır çıkardır fesat Yuh olsun onlara ey Demiryolcu. Maksatları belli bizler biliriz Dağıtacak bizi öyle görürüz Bize gelmezsiniz diye sorarız Samimi değiller ey Demiryolcu. İSMAİL YILMAZ der düz gidek önden Ana sendikadır kurulmuş önden Sarı Sendikadır bölmektir dünden Kanmayın onlara ey Demiryolcu. ---- 25.04.1965 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ---------------------------------------------------- NAMAZ HAKKINDA Uyanıp seherde allah diyenin Silinir günahı istiğfar ile, Tekeccüt namazın eda edenin Dolar kalbi, gönlü nur iman ile. Sabahleyin kalkıp camiye gelen Ol kim ki dünyada felahat bulan Sabah namazına cemaat olan Yazamaz sevabın melekler ile. İşrah iştihara kılan kişinin Durmaz akar daim gözü yaşının Dua namazını her gün kılanın Geçer daim ömrü güzellik ile. Şariat, tarikat resulün sözü Sünnet işleyenin nurlanır yüzü Şefaattan mahrum etmesin bizi Din iman bulasın güzellik ile. Öğle namazını geçirme elden Küfürü gıybeti hem bırak dilden Allah’ım dilerim mağfiret senden Çıkar huzuruna yüzü ak ile. İkindin namazın koyma kazaya Ölünce ömrünü verme havaya Sorgu meleğiyle kalın kavgaya Narı cehennemin ateşi ile. Her akşamın bilmek lazım kıymetin Evvel farzı eda, sonra sünnetin Ödemez menfaat hiçbir servetin Malın, mülkün, oğlun, kızından bile. Akşam namazını tamamla heman Düna keamında vaz geç aradan Altı rekat evvel tamamen kılan Af edilir bütün borçları ile. Terk etme kıl daim sen yatsı namaz Namazı kılmayan olur beynamaz Daim kılacağın beş vakit namaz Hafile namazlar kıl ümmet ile. İSMAİL YILMAZ der böyle bilmeli Kaza namazları eda etmeli Daima kalbinle Allah demeli Yarabbi bağışla rahmetin ile. ---- 18.03.1948 – İskenderun İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ----------------------------------------------------- BİR GELİN GÖRMÜŞTÜM ………. Güzel REYHAN’a Bir gelin görmüştüm Hatay ilinde Tahılı olmayan harmana benzer, Koklayalım dedim gonca gülünde Bahçesi yol geçen boş hana benzer. Güzeli met etmek usulden kalmış Yitirmiş aklını mecnuna dönmüş Sordum aslı bizim oradan gelmiş İmana girmeyen düşmana benzer. Otuzbeş yıl geçmiş hasret sözünü Müslüman ol hakka bağla özünü Zamanı geçerse döven dizini Doğruyu bilmeyen yalana benzer. Dedelerin bizim köyde göç etmiş Fransıza uyup düşmanlık gütmüş Dostluğu komşuluk eliyle itmiş Türk’e hain bakan düşmana benzer. İnsanlığın kötü fikir düşmanı Muhammet dinine etme gümanı Nasip etsin Allah bize imanı Geçen günlerin boş zamana benzer. Silin o defterden dinle sen beni Sonunda hiç kimse kurtarmaz seni Gayrimüslüm nedir boş ver sen onu Bütün konuştuğun gümana benzer. Allah akıl vermiş bul doğru yolu Yoldurma haksıza o gonca gülü Aşkınla, derdinle delirtin beni Balın yok peteksiz kovana benzen. Reyhan fesleğendir kokusu hoştur Türk ile evlenmek yoksa çok güçtür İslamın şartını tutana beştir Bilmiyorsan halin dumana benzer. Ben seni severim sen de seversen Haramı bırakıp helalı yersen Sözümü dinleyip imana gelsen O nara yanmayan nurana benzer. Verdim nasihatı aklın ererse Sev seni seveni seven olursa Bir kimse de sevgi saygı bulursa Avını kurtarmış şahana bezer. Seni seven kimse civan olmalı Eğri yolda doğru yolu bulmalı İSMAİL YILMAZ’ı haklı görmeli Halin doğru yolu bulana benzer. ---- 15.03.1949 – Hatay İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye -------------------------------------------------- KARŞILIKLI BİR TÜRKÜ Söyle güzel söyle bir derdin mi var? Başındaki derdin devasıyım ben, Her işin görmeye vermişim karar Yiğitler cömertler harmanıyım ben. Neden bu sözleri diline aldın? Şeytanmısın birden karşıma çıktın Öyle cömertleri çok gördüm bildin Laf atan cömerte kıymet vermem ben. Ben seni diledim benden yöne bak Benim gönlüm yandı sen de gönlün yak Çok güzelsin boyna bir nazarlık tak Güzellerin her an hayranıyım ben. Gönül vermez isem ona bakamam Her gördüğüme de gönül yakamam Boş bakışlar için nazar takamam Ulu orta sözü duyup dermem ben. Bırak ters yolunu gel benden yana Sabırlı ol biraz darılma bana Hayırlı haberi vereyim sana Ateşli aşıkın doktoruyum ben. Ben aşık değilim öyle söyleme İşim çok acele beni eyleme Yalvarırım sana boşa dinleme Öyle bir doktora gönül vermem ben. Yaklaşta yanıma seni bileyim İster isen birlik olup kalayım Talebeysen eğer hocan olayım Bir çok kimselerin hocasıyım ben. Budala aklına bakıp şaşmışam Öğüdü önceden görüp almışam Tahsilimi senden fazla görmüşem Senin gibilere hoca demem ben. Sen gelmezsen söyle sana geleyim Hoş tutarsan beni eğle kalayım İstersen arkadaş şimdi olayım Arkadaş gönlünü hoş tutarım ben. Yetişmez mi artık ne çok söyledin Sen hiç utanman mı günah boyladın Ben yolcuydum beni yoldan eyledin Böyle bir insana yaklaşamam ben. Öğüt verdim sana öğüt tutmazsın Çok söyledim sana gönül koymazsın Gel gönlümü dinle pişman olmazsın Son sözüm bu başka söyleyemem ben. Sen kim olun bana öğüt verirsin Arıyorsun elbet bir gün bulursun Çok ileri gitme pişman olursun Kötü bir lisanı kullanamam ben. Adım İSMAİL’dir soyadım YILMAZ Ettin bir kötülük yanına kalmaz Gönülsüz bayandan hiç hayır gelmez Beni sevmeyeni hiç sevemem ben. MELİHAT’ım derki ver elin öpem Musade eyle ki evime gidem Al kalem eline adresim verem Senden başkasını bekleyemem ben. ---- 05.05.1949 – İskenderun İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------ MELEHAT’IN DİLİNDEN İsmini sormadan neden söyledin Melehat’tır ismim gizleyemem ben, Sevdim kardeşliğe seni diledim Yiğitlerin her an kölesiyim ben. Melihat’ım çekmez denen sözünü Allah rast getirsin işin gücünü Çokca övdün met eyledin bacını Ölünceye kadar unutamam ben. Melihat korkmadan derdin söylüyor Bu sözlerim kardeşimi üzüyor Gideceğim ama gönlüm özlüyor Kardeşsiz dünyadan yaşayamam ben. Söyledim sırrımı eyledin konu Yetişmez mi kardeş dinledin beni Ahiret kardeşi eyladim seni Bundan başka bir söz söyleyemem ben. Bizim eller sıcak çok da eğlenmez Yaz kış bahçelerde toprak bellenmez Güzeller yiğide susar söylenmez Canı cana saklar dillenemem ben. İSMAİL YILMAZ’ım kölen olayım Sen susunca ben de senle susayım Kardeş dersen ben de kardeş bileyim Haktan başka istek dileyemem ben. ---- 12.04.1949 – İskenderun İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye -------------------------------------------------------- ASKER YEĞENİME MEKTUP ……..….. Selahattin YILMAZ’a Askere gittin de beklenir yolun Anan, baban sever seni özler de, Gecikmesin bekler olduk mektubun Konu komşu onlar seni bekler de. Mektubun okudum gönlüm hoş oldu Gözlerime yaşlar hemen de doldu Kutsal vazifedir cümlemiz gördü Dayın, baban, amcan seni bekler de. Vatan emanettir bilin elbette Şehit, gazi çıkar yüce millette Uyanık ol daim olma gaflette Meyhaneyi unut baban beklerde. Bırak artık üşme sarhoş peşine Ölür kimse bakmaz sarhoş naşına Sarhoşluk ne acı kendi yaşına O sarhoşluk ne söz anan beklerde. Askerliği bitir teskereni al İstersen şerefli o orduda kal Türk için çalışki iyi olsun hal Komutana saygı sende beklerde. İSMAİL YILMAZ’da seni çok sever Kutsal vazifende seni çok över Sarılıp sevmeye hasretçe ever Akrabalar özler seni beklerde. ---- 20.05.1972 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------ UNUTMA İyiyi güzeli beğenen gelsin Kurtlandıkça kurdu çıkar unutma, Sözüm kulağında bir küpe kalsın Bazen su yokuşa akar unutma. Ezilen yükseltir zalim ezeni Eğri direk kırar doğru hezeni Böyledir değişmez dünya düzeni Biri yapar biri yıkar unutma. Cahili iknaya bulunmaz imkan Kötü zaman değil mekandır mekan Emin ol gerçeği görmez her bakan Eğri bina erken çöker unutma. İyi kötü deme düşün yıllarca Böyle sıfatları tedbirli harca Kimseye yük olup boğulma borca Bu gün seven yarın bıkar unutma. Söz nice dostları dosttan ayırır Söyleme serçeler gider duyurur İyileri zaten Allah kayırır Kötüler baktıkça bakar unutma. İSMAİL YILMAZ der sırrın söyleme Hiç kimseyi asla abdal belleme Seni dinlemezse boşa ünleme Tuzlansada gıybet kokar unutma ---- 25.09.1970 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------ EY ALLAHIM Ey Allahım ey Allahım Seni bulmak can Allah’ım, Yolundan tatlı canımı Hemen vereyim Allah’ım. Gönül daim seni ister Lütfeyle cemalin göster Her zaman affını ister Af eyle beni Allah’ım. Yürü doğru sen yolunla Hakkı zikreyle dilinle Harama sürme elinle Sualin sorar Allah’ım. Durma daim zikir eyler Hakka duacıyız bizler Ol harama bakan gözler Cezasın çeker Allah’ım. Her gün durma dua eyle Daim işin olsun böyle Kelime tevhit çok söyle Sana yalvaram Allah’ım. Allah ola işin önü Çokça ağla çağır anı Gönül daim ister seni Kavuştur beni Allah’ım. Sabah kalkar seni anar Seni diler sana yanar Her yönümüz sana döner Aklımdasın can Allah’ım. İSMAİL YILMAZ aşina Sen olursun taç başına Ömür gitti hep boşuna Kutlu seda ver Allah’ım. ---- 12.05.1949 – Toprakkale / Osmaniye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------ KİME NE DEYİM? Küçük yaşta babam şehit ağlarım Taktir ilahidir kime ne deyim? Daha sonra anam gitti söylerim Babam şehit şeref şan var ne deyim? Dünyaya geleli sürmedim sefa Acizim, naçizim çalışmaz kafa Kusurum çok oldu gider mi afa? Suç sahibi benim kime ne deyim? Ben sizi severim sizlerde beni Saygım ebedidir hiç yoktur sonu Kovdum da gitmedi o kara günü Felek sillesini vurdu ne deyim? Arz edeyim size gönlüm pek hasta Velinimetimdir unutmam asla Gülemem hiç artık kalmışam yasta Felek bana gülme demiş ne deyim? Mevsimin güzeldir baharı yazı Ne güzel uçuşur ördeği kazı Uzattım elimi tutmadım sizi Taktir böyle imiş kime ne deyim? Allah cümlesinin muradın versin Acizin duası sizinle olsun Gelenle, gidenle selamın gelsin İsteğim bu sizden başka ne deyim* Sırası geldikçe ettim amanı Yandı kalbim üstde çıktı dumanı Ne söyleyim artık geçti zamanı Açılan güllerim soldu ne deyim? Bu yalan dünya da kimseye kalmaz Gittimi dünyada geri dönülmez Paranın bir zaman değeri kalmaz Geçirme vaktini başka ne deyim? Emanettir bütün servet insana Yaptınsa iyilik kalır yanına Kara deve çöktü benim önüme Çökerten Allah’tır kime ne deyim? Şükredelim haktan gelen niğmete Dünyadaki gönül verme zihnete İSMAİL söylüyor sözüm herkese Tutulmazsa sözü kime ne deyim? ---- 03.09.1969 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------- DÜNYANIN KURULUŞU Aslımız hep birdir bir soydan geldik İyi dinle kardeş hakikat budur, Atamız Adem’dir Havva’dan doğduk Bütün insanların atası O’dur. Adem ile Havva cennete kondu Yapacağı işler tembih edildi Uydular şeytana geri kovuldu İnsanı azdırıp şaşırtan O’dur. Yaratıldı tabi nuru ezelden Gönül geçmez Onun gibi güzelden Ya şefaat kani geçme bizlerden Ancak elimizden tutucu O’dur. Şeytan yaratıldı o an ateşten Yaratana karşı geldi ta baştan Tutmadı emiri oldu ol şeytan Hakka asi gelen yalınız O’dur. Çok sonra ayrılmış Mezhepler yollar Sonrada kurulmuş şehirler, köyler Kullar için olmuş mevsimler aylar Bunda da Allah’ın hikmeti O’dur. Bir bakarsın bütün dünya yeşermiş O zaman anlarsın İlkbahar gelmiş Her tarafa güzel koku kaplamış Ol Hakkı Hüda’nın hikmeti O’dur. O zaman habitat donunu giyer Yaz ayı gelmeye nasıl da ever Sanki ateş düşmüş her taraf yanar Durmadan çalışma günleri O’dur. Sonbahar ayları pek çok sevilir Ara, sıra yağmur yağar görülür Habitat çıplanır, insan giyinir Gelecek aylara müjdeci O’dur. Bir bakarsın duman çöker dağlara Karlar yağar ova ve de bağlara Soğuk düşer karlı olan yollara Yoksul gurabayı ağlatan O’dur. İSMAİL YILMAZ’ın nedir bu işin Hiç durmadan bilir bilmez konuşun Birden geldi geçti ne çabuk yaşın Her şeyden gönlünü soğutan O’dur. ---- 18.03.1967 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ----------------------------------------------------- AFFEYLE BİZİ Ey kudret rahmeti çok büyük Allah Günahlar çoktur çok affeyle bizi, Ulular ulusu sensin ya Allah Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Çağrılan binbir can ismin hakk için Nuri Cemal yâri ismi hakk için Seni seven dostlar onlar hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Miracı Nebinin yarın hakk için Muhammet Zişan’ın Ahmet hakk için Şefaati Kani Mahmut Hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Abubekir Sıddık olan hakk için Ömeril Faruku Hettap hakk için Hafızı Kuranı Osman hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Can Hazreti Ali Haydar hakk için Zehir ile giden Hasan hakk için Çölde susuz şehit canan hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Hazreti Fatıma Ayşe hakk için Rabiye Hatunlar ana hakk için Hatice Kübralar Hatun hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. İsa’nın anası Meryem hakk için Asiya Niğar! lar Hatun hakk için Yaratılanlar dört melek hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Gönderilen Kutsal Kuran hakk için Tevrat, Zebur, İncil kitap hakk için Veyseli Karani çoban hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Yusufu Kenanı güzel hakk için Ağlayıp kör olan Yakup hakk için Seni zikir eden diller hak için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Bilali Habeşi kulun hakk için Hazret Aşık Yunus Nebin hakk için Yoksullara varan eller hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Ehli kerameti Musa hakk için Semalara çıkan İsa hakk için Tövbeleri kabul Nasuh hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Ehli beyti seven kullar hakk için Ashabi güzeller pirler hakk için Ciğerleri yenen Hamza hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Ensari muhacir göçen hakk için Hak için ölenler şehit hakk için Türk hakanı Osman Gazi hak için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Nakşibend Kadiri pirler hak için Hazreti Mevlana kulun hakk için Muhiddin Arabi şeyhin hak için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Bilğe Kaan, Mete hakan hakk için Cengiz Han, Uluğ Bey Turan hakk için Yusuf Has Hacip Kutadgu hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Asya Hun Devleti hakan hakk için Avrupa Hun Devlet Bozkurt hakk için Kaşkarlı mahmut’un Lügatit hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Oğuzlar,Selçuklu, Devlet hakk için İlhanlı, Osmanlı Hakan hakk için Atatürk Mustafa Kemal hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Sana aşık olan aşık hakk için Bağrı başı yanık sadık hakk için Bakiye göç eden sabı hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. Seni zikreyleyen diller hakk için Cömertlik yaptıran eller hakk için Sevgini kazanan kullar hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. YILMAZ derki benim yanıyor içim Yüzlerim karadır gayet çok suçum Aşkınla ağlayan gözüm hakk için Günahlar çoktur çok affeyle bizi. ---- 25.09.1969 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------- BEY AMCAYA YAPILAN DUA …...….. Mustafa İLGÜN’e Bey amcaya dua edem özümle Ret etme duamı aman Yaradan, Başladım yazıma Allah sözüyle Hak diyeni mahrum etme Yaradan. Baş çevirmek olmaz asla şanında Her şey mevcut ancak yok yok yanında Yalvarırım boynum bükük evinde Dertlilere deva eyle yaradan. Saygı duyulacak bir duruşu var Allah’ın verdiği sıhhat gücü var Saçları ağarmış başa yağmış kar Dik duruşu eksik etme yaradan. Gençlikte çalışmış kuvveti kolda Helal kazanmışta gözü yok malda İnsanlığı bilir sorgusu halda Hal ve hatırını gözet yaradan. Gönülleri bilir gönül hoş tutar İyi kişilere sevgiyi katar Düzgün yolu tutar eğriyi atar İşini yokuşa sürme yaradan. Elini öptüm de dua eyledi Geleceğim için iyi söyledi Yanına oturdum beni eğledi Gönlünü dilini yorma yaradan. Evden çıktım yola gayem ziyaret Uzun bir yolculuk oldu selamet Kavuşmak murada etmiştim niyet Murada erdirdi bizi yaradan. Diyeceksin oğlum bu gayen nedir Haklısın bey amca desem erkendir Yapan kendi belki taktir böyledir Her işi noksansız yapar yaradan. İstanbuldan Maltepeye uğradım Abim, ablam yoktu merak eyledim Bu şansızlık bende diye inledim Bütün ağlayanı güldür yaradan. Çayırlar Yoluna girmiştim hemen Sevincime payan yoktu o zaman Girdim eve, gönlüm oldu Şaduman Esirge nazardan evi yaradan. Ev içinde öyle iki genç gördüm Yapılan hizmetin hayranı oldum İsim Nedim, Çetin sordum öğrendim Onların muradın versin yaradan. Gördüm bey amcayı nurani yüzlü Az duyar kulağı ne tatlı sözlü Yalvarıyor hakka eyle niyazı Duasını kabul eyle yaradan. İmanı kamilden eylesin onu Şifayı, devayı olsun ol gani Hastalık mükafat bilirsin bunu Sabırlı kullardan etsin yaradan. İstek ve arzumu büyükler sora Hayırlı iş için gelmiştim bura Şimdi anlatmayım düşmeyim dara İsteğimi kısmet eyle yaradan. Çok ileri gittim hoş görün beni Söyleyen ben isem söyleten kendi Hasta gördüm sizi çok üzdü beni Sıhhatlı ömürler versin yaradan. Bu dünya cenneti güzel İstanbul Sıhhatlı ibadet istiyor gönül Ölenlere rahmet sizler sıhhat bul Derdinize deva versin yaradan. İsterim amcaya dünyadan sıhhat Allahım yüksekte yeri olsun kat Cennet meyvesiyle ağzı alsın tat Zemzem sularında sunsun yaradan. Zamanı gelince sözler açılır İsteğim söylenir kısmet saçılır Akraba olunur zorda kaçılır Güzel işler hayra yorsun yaradan. Çoktur sözüm ama söylemek olmaz Cahilim esasen konuşmak olmaz Sevdiği kulunu hiç dertsiz koymaz Sevdiği kullardan etsin yaradan. İSMAİL YILMAZ’ım oldum derbeder Bey amcaya olsun bol bol şifalar Duamız sizinle daim beraber İsterim şifanı versin Yaradan. ---- 15.06.1966 – Maltepe/İstanbul İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------ MEHMET GÖÇER DESTANI Mehmet GÖÇER idim geldim de gittim Kal diyen olmadı kime ne deyim, Kendi hayatımı kendim mahvettim Kader böyle imiş kime ne deyim. Vilayetim Gazi Antep söylenir İslahiye ilçem diye dillenir Köyüm İntilli dir öyle bilinir Künyem böyle imiş kime ne deyim. Mağmeler, Akçınar, Küçükintilli Bunların muhtarı Büyükintilli Ermeniyi kovdu bütün ahali Aslım Türk İslamdır kime ne deyim. Söylerdim sözümü haklıyım derdim Koşarak eceli aradım buldum Yavruların boynu bükülü koydum Felek sillesini vurdu ne deyim. Nankörlük bilmezdim hayrı severdim Tembellik etmezdim işim bilirdim Zararı ziyanı çabuk görürdüm Hepsi beyhudeymiş kime ne deyim. Eşime dostuma helal yedirdim Sevdiklerime de helal giydirdim Küçük büyük sevdim helal dedirdim İyilikle her şey güzel ne deyim. Yavrular oturmuş durmadan ağlar Dost düşman bilmezler ciğerler dağlar Karım feryat eder saçını yolar Yoktur hiç çaresi sana ne deyim. Makinisttim kendim yola giderdim Vazifeyi sever dikkat ederdim Zengin olum diye çabuk everdim Felek beni mahrum etti ne deyim. Dünyaya geleli neler görmedim Her zaman ağladım hiç de gülmedim Ağlaman yavrular ben de ölmedim Yaram çok ağırdır size ne deyim. Birden bire baktım tren geliyor Makinist de üzerime sürüyor Gözleri kör olmuş sanki görmüyor Ömür hitam bulmuş ona ne deyim. Babam yokki oğlum diye ağlasın Anam yokki ciğerini dağlasın Karaları bir tek bacım bağlasın Karalar giyinsin artık ne deyim. Kardeşlerim gelsin başa otursun Hizmeti arkadaş birlik yetirsin Tabutumu konu komşu götürsün Vazifeniz budur başka ne deyim. Yaralarım doktor gelmiş sarıyor İfadeyi savcı gelmiş alıyor Suçlu suçsuz kimse onu soruyor Suç sahibi benim kime ne deyim. Vakit akşam idi karanlık bastı Birden bire nasıl ağırlık bastı Zalim tren beni çiğnedi kesti Yalvarmak çaresiz artık ne deyim. Acımadın tren dalğın halime Zehirler akıttın gonca gülüme Allahtan dilerim gelsin yoluna Senden geldi ölüm kime ne deyim. Çok sızlıyor kafam göz göz yaralar Yaramı kardeşler elle saralar Size emanettir küçük yavrular Siz var iken kime bakın ne deyim. Benim kardeşlerim gelin yanıma Doktorlar getirin bakın yarama Yüzünüzü sürün kanlı sineme Kardeş acısını tadın ne deyim. Kardeşlerim size büyük tembihat Çocuklarım, karım size emanet Sizlere selamet bana mahfiret Af edici Allah kime ne deyim. Gelin kardeşlerim gelin yanıma Merhem fayda vermez azmış yarama Selamlar götürün benim karıma Otursun evimden başka ne deyim. Gelenler gidecek hiç kimse kalmaz Gel diyen gel derse hiç çare olmaz Sıra bir gün sana gelecek YILMAZ Hak sahibi hakkın alır ne deyim. ---- 20.09.1967 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye --------------------------------------------------- KENDİME HİTAP Dertli olan kullarına verir derman ol Hüda Yeterki sen hep ağlasan hep yalvarsan bunu bil, Dert devanın yoldaşıdır dinlenmeli şu heda Emri ilahiyi duysan ister ağla ister gül. Dertli olan kişilere bu bir müjde sayılır Sabredenler şifa bulur en sonunda ayılır Bunu böyle bilmeyenler ol huzurda kovulur Bu fırsatı kaçırdıysan ister ağla ister gül. Hatırıma misal geldi bunuda arz eyleyim Hoyuk olmuş dertsiz başlar demişlerki neyleyim Derde sabır, vara şükür bunu eda eyleyim Gideceksin bu faniden ister ağla ister gül. Ağlayanlar birgün güler buna kafa yorulmaz Hakkı bilen dertli insan asla buna üzülmez O Allah’ın (C.C.) hikmetidir O’a sual sorulmaz Eğer bunu bilir isen ister ağla ister gül. Doğru giden yollar uzun sonunda huzur bulun Karanlık gecelerinde açılır gonca gülün Allahına güvenirsen aydınlık olur yolun Dogru yola sür atını ister ağla ister gül. Derdi veren derman verir derki YILMAZ böyledir Dert ağlatır aşk söyletir bütün kuvvet O’ndadır Ağlayarak yalvarmazsan bu kabahat kimdedir Eğer bunu bilmez isen ister ağla ister gül. ---- 26.10.1966 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ---------------------------------------------------- İSTEK ÜZERİNE Sene altmış dördün onuncu ayda Onaltısı idi Cuma gününde Saat gün geçiyor gözlerim yolda Müsbet mi menfi mi gelecek haber. İki isim birdir manası derin Ay teni parlatmış var mıdır dilin Sesiniz gelir de görünmez yüzün Beklemeli artık geç gelir haber. Emel arzu etmek eldeki iştir Ümitsiz yaşamak gayri nehoştur Ayı tenden ayırmak ne kadar güçtür Devasız dertlerin ilacı haber. Bu nasıl tanışmak gabili ender Yazıma cevabı bekletme gönder Mechul kimse oldu bizlere önder Görürseniz sade getirin haber. Ay parlaktır parlak tenler topraktır Ağacı sevdiren daldır yapraktır Minareler yüksek filler heybettir Ahmaklık değil mi söylensin haber. İSMAİL YILMAZ da hep açık söyler Haklımı haksızmı gönüle oynar Güzeli över de haksızı paylar Bir gün beş gün değil tez gelsin haber. ---- 25.09.1964 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ----------------------------------------------------- İSTEK ÜZERİNE İSTEK İstek üzerine istek gelince Bende de gönül var görene kadar, Gelen telde sıcak sesi duyunca Karşıdaki sesi bilene kadar. Gönül sever ise yaşı aranmaz Şişmanın tadına asla doyulmaz At asil olmazsa meydan alınmaz Gitmiş bir kervandan dönene kadar. Ay vurmuşta tene nur olmuş nurdur Aranan vasıflar elbette vardır Gelmek kolay ama gitmek pek zordur Gel denmeden gelen gönüle kalkar. Güneş gündüzündür gecenin ay’ı Teni parlatmıştır onun varlığı Bırakmalı elden giden darlığı Yiğitlik cömertlik bulana kadar. Ayten ismin almış Aktay dil ile Yabancı bir bülbül konsa gülüne Yaparsan kötülük gelsin yoluna Sızlasın vicdanın ölene kadar. Kalemden döküldü manalı sözler Göz görmez ne yüzü utanmaz yüzler Sıhhatlı neşeli hep kalın sizler Geçici ömrüyün sonuna kadar. Karşıdaki sese veresin meyil Sen bana konuşki başkaya deyil Boş sözleri duyma sevene eğil Candan istekleri duyana kadar. İSMAİL YILMAZ der Ay ile Ten’i Endamı görelim boyu ve eni Simalar buluşsa tanır mı beni Göz göze el ele tutana kadar. ---- 26.09.1964 – Fevzipaşa / İslahiye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye -------------------------------------------------- ŞEFİMİ UĞURLARKEN ………….İlyas İLGÜN Beye Memurum, amirim, kıymetlim idin Güzel kalbinize sevgiler dolsun, Büyüktün saygılı nimetlim idin Bütün varlığınla uğurlar olsun. 62. Şube şef İlyas İLGÜN Her anın, zamanın olsun kutlu gün Uğurladık seni gönderdik bu gün Toprakkale çıkış uğurlar olsun. 505 katarla hareket ettin Geride bizleri ağlattın gittin Eriştin hasrete gönlü şad ettin Verilen vazifen hayırlı olsun. Bizlere burada babadır bildik Her insana sevgi ulaştın gördük Burda hizmet verdin her zaman güldük Gittiğin yerlerin huzurlu olsun. Bir baban var idi saygı görürdü Güzel sevgilerle saygı örürdü Her insanı sever güller dürerdi Atanız her zaman sağlıklı olsun. Omuzumda Nedim, Çetin gezerdi Severdik her zaman sevgi sezerdi Duamız üstüne değmez nazardı Gelecek günleri uğurlu olsun. Allah yolunuzu hep açık etsin Gittiğin yollarda gonca gül bitsin Allahutaala yolun düz gitsin Emanet Allaha uğurlar olsun. Emri ilahiye boyun eğmeli Uykudan uyanıp Allah demeli Efendim büyüktür öyle bilmeli Sevgili büyüğüm uğurlar olsun. Yorulmasın bunu söyleyen diller Elime geliyor tuttuğum dallar Gidemem yanına uzaktır yollar Uzaktır yolların uğurlar olsun. Rahatsızda ettim af edin beni Gözümün yaşıyla yazmışım bunu Allah nasip etsin göstersin yönü Velinimetimsin uğurlar olsun. Hasretin zor imiş dayanılmıyor Olur olmaz yerden ağlanılmıyor Arkanızdan mendil sallanılmıyor Ederim dualar uğurlar olsun. Müminin mümine duası kabul İnsanı koşturan evvela sabır Erişemez aklım yetişmez fikir Efendim yeriniz mübarek olsun. Yapılan dualar değil nasihat Yüce Allah’ıma olun emanet Hazret Muhammete çok ver selavat Hazreti pirlere emanet olsun. Bey amcaya saygı sözüm varınca Tanrı selamını tebliğ edince O da kimden selam deyip alınca Bizim dualar da rabbimce olsun. Muhtacız duaya bekleriz sizden Helal eyle vardır çok hakkın benden Helal olsu hakkım var ise senden İsterim helallık haberin olsun. Söyle efendime benden o zaman Hanım teyze selam söyleyim heman Servet kardeşimdir, Necati Yazman Hakkınız çok bende selamlar olsun. Nice günlerimiz beraber geçti Sevgiler saygılar bizleri seçti Ankara denilen başkente göçtü Makamın yüksektir hayırlı olsun. Sizi hiç unutmam babam gibisin Sevgili kardeşsin büyük abisin Su gibi azizsin yüksek debisin Oruç tutanlara su zemzem olsun. Gittiğin yerlere çabuk varınız Varılan yerlerde huzur bulunuz Evlatların mutlu murat görünüz Mutlu, tatlı günler sizlerin olsun. İSMAİL YILMAZ der bir etna kulum Her saat, saniye hazırdır ölüm Hakkı helal edin efendi beyim Benim hakkım size helal hoş olsun. ---- 17.11.1950 – Toprakkale / Osmaniye İslahiyeli Ozan İsmail YILMAZ – İslahiye ------------------------------------------------------- İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. ………………………………………….. |