Akla ziyan sayıda tonlarıyla renkler
En açık değerden uzanırlar en kararlısına
Hayat gibidir onlar; kiminde canlı, kiminde soluk
Kim bilir hangi renkler uzun soluklu durdu
Hangi renklerimiz beklenendi, zamanla soldu…

Hazzı vermiş, motive etmişse hayat başkadır
Onca soluk renkler bizde nasıl da canlıdır
Oysa en göz kamaştırıcı renkler de yitirir değerini
Bir çocuk olmak vardı belki de çözmek için sorunu
Hangi balonun rengi neymiş, yoktur ki bir önemi.

On yedili yaşlarda şafak nasıl da sıcaktı rengiyle
Yakmasa da teni güneş haz katandı o gençliğe
Dışarıda bunalırken sapsarı tonunda güneşin
İçerde buz keserdik sanki sınıfların renginde.

Eski püskü paralar vermezdi gönle ışık, soluktu
Onlarca dondurmayı alsa dahi tatları buruktu
Oysa emek varsa ardında banknotların, varsa ter
Ha rengi canlı ha soluk, bize neymiş fark eder.

İçince cıvıltısı olmayan göz kamaştıran haneler
Ve önünde çapkın kırmızısıyla hızlı efsaneler
Ne katacak ki bir gülüşün, paylaşmanın yokluğunda
Öylece dursun rıhtımda da süratli, cakalı tekneler.

Maviyi güzel gösteren nedirin çok cevabı var
Bir temmuz sıcağında kumsaldayken o renk kâr
Ve bakarken yeşilin türlü tonundan ummana
İçe doluşur durur, zengin manzarasıyla doğa ana.

Gurur vesiledir bayraktaki kırmızı, maziye uzanış
Ay ve yıldızın beyazı ona ne de güzel yaraşmış
Oysa o beyaz ebede giden yolda da son örtüdür
O görevi yapanların giydiği siyah, elbet üzüntüdür

Renkleri konuştursak bitmez öyküleri biliriz
Nerede ve ne zaman güldürür, düşümdürürler
Hangi ara coşkuyla yola düşürür, ne ara küstürür
Mekâna, ana göre renklerin değerleri hayatı yükler
Dilerim ki zifiri karada dahi asalet alsın yürüsün
İlham veren rengiyle hayat aklansın, sevgiler büyüsün…..

Oğuzhan KÜLTE