Hadi GİT...!
Aklımdan git
Sözümden git. kalbimden git Gecem den, sabahında Güneşim olma git. Dalından düşen yapraksam rüzgarım olma git. Git sevgimi yağmalamadan Tenimi artık yormadan Umutlarımı suya verde git. Git.... dermansız derdim git .... Bırak ben bende biteyim. Sitemim yoktur yağmalanmış ömrümün tükenişine, var ganimet gördüğün bu dünya senin olsun. Hadi Maskelerin tak ve git. Yalanlarını ve hilelerini al yanına, bir kahkaha at sesin yankılansın kulaklarında. Git sahile koşan dalgalar misali acılarım yüreğim sarsın. Hadi git, Eğri kapıdan, Haliç’e martılar çığlık çığlığa ses versin. Hadi git galata kulesinde dilsiz acıların gölgesinde aşk değil, sevdam Pırangalarım olsun bir ömür... Şiir Kamil Üci |