SUSTUN !Sustun ! Yağmura karışmış , ıslak gözlere yazılan mektupların okunurken ; Sanki yüreğine sis çökmüş dağlar gibi sustun ... Sustun ! Külleri saçılmış , dumanı tazelenen nefesimden adın zikredilirken ; Sanki kuzgun alevlerini saçan sabahlara uyanan hasretin gibi sustun ... Sustun ! Bahara açılmış , yaprakları sevdaya kurban edilen papatyaların zekareti duyulurken ; Sanki işlenen kirli günahlarımı ayıklayan , amellere süslenmiş bakışların gibi sustun ... Sustun ! Kızıl mahşere bırakılmış , sessizliğine defnedilen yüreğimin son dûası okunurken ; Sanki kalabalığın yetim seslerine ilişmiş haykırışlarım gibi sustun ... Ahmet Faruk Şahin |