Ş İ İ R Ç O C U K - 3Şiirin hikayesini görmek için tıklayın ŞİİR / ÇOCUK - 2
Mutluluk sokağından mısralar uzat bana Bir kurşun sol yanımı deliyor şiir çocuk. Evvelden taşıdığım duygular tezat bana Neden fikrim aklımı çeliyor şiir çocuk? Dünyada olanları seyrederken sükûtla Gül uzatan ellere yaklaşan var barutla. Umudumun üstüne çöken kara bulutla Gökyüzü üzerime geliyor şiir çocuk. Dört tarafta yılanı, çıyanı, sürüngeni Bozuldu afakımda duran sabır üçgeni. Bulaşmış insanlığa habis şeytanın geni Vicdanlar merhameti çalıyor şiir çocuk. Kimse kısas almıyor cehennemdeki lavdan Av aman dilese de Avcı bıkmıyor avdan. Adem oğlu ne yazık barış adlı sınavdan Bu sene de sınıfta kalıyor şiir çocuk. Hayaller ülkesine kurduğum son panayır Varlığımdan beslenip yanıyor cayır cayır. Ne uyanık gezerim ne gördüğüm düş hayır Ne nefretim uykuya dalıyor şiir çocuk. Gursağında kalırken bir çocuğun hevesi Kulağımda çınlıyor zebanilerin sesi. Annesinin koynunda verirken son nefesi Bilmem insanlar nasıl gülüyor şiir çocuk. Günlerce nöbet tutup bekliyorken başında Keneler kan kemirir yoksulluk savaşında. Boyun bükmüş halinin resmi mezar taşında Neden hala bebekler ölüyor şiir çocuk? Semaya avuç açsam isyanımla bir anlık Güneşe izin vermez bu zifiri karanlık Gözlerimi süzerek baktığım yön viranlık Büyüttüğüm çiçekler soluyor şiir çocuk. Her gece şakağımdan süzülürken kanlı ter Yaşamak mı, ölmek mi hangisi daha beter? Bu zulüm bitsin artık yeter diyorum yeter! İbriğime gözyaşım doluyor şiir çocuk. Büyüttüğüm çiçekler soluyor şiir çocuk. ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ... 17 TEMMUZ 2015.../ 22:45 / İSTANBUL
ŞİİR ÇOCUK - 3
Say ki kasırga kopmuş savrulmuş ademoğlu Yeryüzü boydan boya yanıyor şiir çocuk. Say ki kendi nefsinde kavrulmuş ademoğlu Ne cehennem ne ateş tanıyor şiir çocuk. İyilik kazanmıyor kötülük hep atakta Kimse huzur içinde uyumuyor yatakta. Çırpındıkça boğulur merhamet bu batakta Yüreğimde bir yara kanıyor şiir çocuk. Alıp nefret üstüne bir el koymuyor taşı Her gün başka kazanda kaynamakta kan aşı Hiç barışla bitmiyor insanlığın savaşı Ekmek kardeş kanına banıyor şiir çocuk. Bir tarafta huzurun zincirini kıranlar Bir tarafta dört nala şer atını sürenler. Bir bebeği uyurken acımadan vuranlar Şu dünyayı baki mi sanıyor şiir çocuk. Yerini yadırgarken çerçevedeki resim Daha dün dost görünen şimdi kırk yıllık hasım. Müslüman bildiklerim ayrılmış kısım kısım Rabbim bizi ne ile sınıyor şiir çocuk. Zengin zekat vermiyor fakirinse karnı aç İbresiyle yarışta geriye dönen sayaç. Derde deva olmuyor ne hastane ne ilaç Şeytan tüm hünerini sunuyor şiir çocuk. Kederimin renkleri yansıyorken çehreme Her an korku içinde bakıyorum çevreme. Düşünceler esir mi yalan denen kavrama Doğruluk meşalesi sönüyor şiir çocuk. Günlerdir bir boşlukta kendimi arıyorum Saptığım tüm yollarda çıkmaza varıyorum. Ne olursun cevap ver sana yalvarıyorum Neden hala bu dünya dönüyor şiir çocuk. ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ... 07.11.2015...SAAT:01:00 |
Çocuk ne ağlıyorsun?
Bende gördüm şiddeti!
Ağlamayı,
Hiç nedensiz itilip kakmayı!
Ve aklım ermesine rağmen kabullenmeyi,
Riyakârlığı,
yalanı ve şefkatsizliği!
Öğrendim çocuk,
yaşamın gerçeği bu
Nafile, gücün büyüklükte olmadığını!
Sevgininse yürekte doğduğunu!
Ve hatta,
Onların da bir zamanlar çocuk olduğunu.
O yüzden aldırmadım.
Acıdığım da oldu!
Çünkü,
Ben o minicik yürekle kocamandım.
Onlarsa küçücük, çocuktu çocuk(!)
Benim gözümde.
Bu yüzden onlar öğrenemedi sevmeyi!
Severek yücelmeyi!
Sen büyüyeceksin çocuk.
Sen büyüdükçe onlar küçülecek.
Sen sevmesini öğren,
Öğren ki sen büyümüş ol.
O zaman büyük olmanın erdemi yeter sana!
Bu erdemle mutlu bir dünya yarat,
Orada sevgi olsun, paylaşım,
Ve hatta mutluluk,
Gülen bir dünya yarat parlayan gözlerinde çocuk.
Yarat ki tüm dünya mutlu olsun…
Efkan ÖTGÜN
Affedin n'olur. Hece değil ama bu güzel şiire de heceyle güzel bir nazire gerekirdi. Saygılar...