Bihaber
İnsanoğlu sevince gül açmalı yüzünde
Dağlardan sedasını uçan kuşlar duymalı Ruhu huzur bulmalı sevdiğinin dizinde Sevgi sözcüklerini ona bir bir saymalı Hüzün defterlerinin sayfası paslanmalı Omuz omuza verip hayata yaslanmalı Her sabah niyaz edip şükreyleyip bahtına Dizginini tutarak aşk denilen kır atın Dünya sarayda olsa otururken tahtına Yolunu gözlemeli cennetin ve sıratın Yeniden doğmak için aşk ile sevmek gerek Aşkı tatmamak neden ahiretten ürkerek Feryat figan edip de şu alemi yıkarak Ayva benim nar benim diyen huzur bulur mu Muradına erip de kerevete çıkarak Kırılıp incinmeden ömür boyu kalır mı Harala güreleyle doldurur vadesini Doldurup içemeden şu aşkın badesini Başında sararacak otları hiçe sayıp Toprak olana kadar kendisinden bihaber Bir hayal dünyasından başka hayale kayıp Manevi değerlere ne bir selam ne haber Bir gün olsun vermeyen kuldan aşık olur mu Ben ben diye inleyen külden maşuk olur mu İki günlük dünyada matem niye zar niye Sevgiden de söz etsen aciz kalır dilinde Mühür sendeyse eğer hatem niye yar niye Kime kulluk edersin boz bulanık selinde Vara vara varırsın sonunda kara taşa Boşuna yalvarırsın ecel gelince başa Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN 16 Kasım 2015 Saat 01.50 Güzelçamlı-Kuşadası |