Mutluluğu PaylaşmakBelkide bugüne kadar Mutluluğu böylesine almadım avuçlarıma Böylesine hissetmedim Sıcaklığını Güzelim pazar günlerini Doyasıya yaşamadım şimdiye kadar Ne bir şiir ne bir hikayede Ne de bir romanda anlatılamaz bu mutluluk Kasım sabahlarında Güneşin ışıkları denizden aksettikçe Karşımızda eşsiz güzellikleri görüp Ayağımızın kuma her deyişinden sonra Mutlaka kulaçlarımız suları kucaklıyor Kim demiş bu aylarda denize girilmez diye Sanki doğa ana Bu yıl bizden yana Gözlerimiz hep yeni ufuklarda Duygular alabildiğine kararlı Bugün nerede olduğumuz Yarın nerede hangi şehirde olacağımız da Bizim ki suskun bir sevda değil Her tebessümümüz Her haykırışımız Şiirlerde sevenlerimizle buluşuyor İşte cennete kabul edildik Gün nasıl hızla çarparsa çarpsın kanatlarını Yarınki güneşinde aynen böyle doğacağını biliyoruz Alevler içindeki melek Yarın sabah da gülümseyerek uyanacak Zarif halleriyle Dudaktan kalbe Yine aşkın kusursuz örgüsünü işleyecek Ve adam belli ki Her günkünden bir fazla sevecek Bu gülüşleri Elleri gonca çiçekle buluştuğunda Her günkünden fazla ısınacak Yüreği Sık sık her şeyin sustuğu anları yaşayacaklar Birlikte Her gün batışında Ya yıldızlar Ya da ay ışıtacak sevdalarını Hiç hayal kurmayacaklar Çünkü hep hayal gibi yaşayacaklar İkisi de gözlerini kapatıp Bir ömür boyu Sabah ezanlarını birlikte duyacaklar Yemyeşil kırlar ortasına Kızıl tepelerde Yankılanan sesler Hep bitmeyen sonbaharı fısıldıyor Deniz öylesine sakin ki Bu kadarına inanmak güç Kim der ki bu mevsimde toprak bu kadar güzel kokacak Bizim için usul usul rüzgarlar esecek Allah bilir ya Kapatmayacaklar gözlerini kolay kolay ve eğer bir gün kapatırlarsa Birlikte kapatacaklar Ama kim bilir daha kaç mısrada Can yoldaşı arkadaş sevgili olacaklar Kaç şiirde duyulacak sesleri Ömürleri yettikçe mutluluğu yaşayıp paylaşacaklar Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN Yorum Nevin Elbasan ÜNALAN Mehmet Fikret ÜNALAN 15 Kasım 2015-Saat 17.20 Güzelçamlı-Kuşadası |