Salyangoz
Geceler’de batıyordu
Karanlıklar .. Bıçak sırtı. Yastığımın iki yüzüne çalınmış yalnızlık Her sese bir senfoni Hepi topu bana ait ayak sesleri.. Gözyaşıyla yıkadığım yüzümde kendine gelemeyen o çiğ bakış.. Yüzümden dökülenlerin verdigi ceza , aynada tokatlamak kendimi. Kaçamıyorum geceyi de batırıyor hantal zaman.. Yuregime çöreklenen çözülmemis dugumleri Dize dize kursagima Geciyorum bıçak sırtı karanlıklardan.. Tam sırası fakir edebiyati yapmanin Yokluk zamanı, Hiç’te yalnızlığın gerçeği Acıtır sozü Ama önce Soyup çocuklugumu yatırayim batmasın ay’ın dikenli yüzü.. Bitmemis şiirlerin ,kan kusar dili.. Bilinmez öyküleri.. Batırır geceyı sabahın gelmeksizliği.. Her satıra bir ironi! Hepi topu yokolmus düşler ülkesi.. Başka şehirler bulmaya gidiyorum Hiç olmayan .. Zamanın batmadığı ,batırmadığı Hani edebiyatini yapmayızda Fakir ruhumuzun Salyongoz satarız mahallede.. Şiar (songül eski) |