Terkedilmiş bir bebek
Ağlar masumca masumca!
Kimsesi yok yanında;
Yatıyor yalnızca yalnızca!
Sesin çok acı geliyor!
Çok mu yalnızsın bebeğim?
Çok mu acı çekiyorsun?
Sus! Ne olursun sus! Ağlama!
Söylenmeyen bütün ninniler
Senin ninnilerin olsun!
Acıların gözyaşları
Değmesin o güzel yanaklarına!
Nedendir bu kadar feryadın?
Erken mi düştün sokaklara?
Annen öpücük kondurmadı mı?
Şu yumak yumak avuçlarına?
Sus! Ne olursun sus! Ağlama!
Yüreğime dokunuyor feryadın.
Ali mi, Ayşe mi, Kader mi?
Henüz konmamış olan adın!
Ağlama; ne olursun bebeğim sus!
Siz mi suçlusunuz sanki de
Feryat edip ağlıyorsunuz?
Açın o pembe dudakları da
Suçlulardan hesap sorunuz!
Suç kimin ben size söyleyeyim:
Suç, sizi terk edenlerin; bizlerin!
Siz ağlamayın bebeklerim!
Siz ağlamayın çocuklarım!
Ey, suçlular ayağa kalkın!
O masum meleklerin yerine
Biz suçlular…
Biz büyükler ağlayalım!

Yüreğinize sağlık,güzel tespitler,toplum olarak hepimiz suçluyuz,Ahlâki deyerlerin erezyona uğradığı,nefisleri tatmin gayesi ile Annesi belli, babası belli olmayan çocukların atıldığı ve insani duyguların ayaklar altına alındığı günümüzde suçlu ararsan çok....ama ben suçluyum diyen yok...kayıp suçlular,Ancak Ahirette ortaya çıkarlar.