DANTE
Uzakta çok uzakta, efkarı tüten bir ağaç gördüm...
tedirgin hevesim kursağımda.. bir nefesle yanına koştum, biriktirdiğim terim boğazımda..aynı ben! Dikilmisim ömrümün orta yerine Dante/ gibi ****** Sabah akşam Bir döngüde hapsolmuş sus Pus manzara Başlasa konuşmaya dil geriye Beden içre Kayıtsız hiç’ten Deli bir kaçış kendinden boşluğa... Start alsa ya bir cümbüsüne yandigim karmaşa Cürmüm yer yakar dı oysa Ütüldüm zamana Bugün var gibi Dün Bulamaz ertesi günler de izimi Sizce gizem Ki Başınızdan atar beni.. Tanımadığım bir çocuga bıraktım kendimi Varışım tahmini bin kürek mesafesi Ara ki bulasın kıyısız sularda Ço(cu)kca Izdırap bırakmıştım larvalarımda İp ucu tuzak Bakmak içerden akıl ucuna uzak, Söz namlu Sus tanksavar , kapanmış cepheler Savasmak yasak Sevişmek yasak.. Dar’a düşmüş nefes en zelil sevmeler, kuş yemi Yemlediler bizi ,olduk /öldük nikahında Biraz kan Biraz kül dogurup Gayb a düstük Kendini kaybeden Tedirgin hevesler kursağında Dikildi.. Ömrünün orta yerinde Dante gibi... Şiar |