Uyusam uyanmasamİki oda bir salon dünya denen mezellet Herkese sahip olur herkes onun sahibi İnsan ki iki nefes biraz kemik biraz et Ölümlüyken ölüme meydan okuyan sâbi Ne varsa O’na teslim teslimsiz teslimiyet Aşkın kerem noktası aşktaki aşka kefil Ah nefis prangası ruhtan uzak cemiyyet Dışına doğru mesut içine doğru sefil Hokkabazlar dünyası gözle görünen zâhir Tarlada alın teri terle sermest siyaset Hakikâtler kimsesiz yalanla doldu bâhir Tebâsından habersiz kibre mağlup riyâset Varlığım beni terk et yoruldum karanlıkta Yollarımı kapattı umacı adlı riyâ Gerçek hangi yağmurda ve hangi samanlıkta Bilmem devâ olur mu öperken beni rüya Hani kalsam öylece uyusam uyanmasam Bayrak türkülerini dinlesem bir kıyıda Çirkinleşmiş hayatın nefesini anmasam Ruhumu temizlesem Gök Oğuz’da Kayı’da Ve dirilse birliğin kızıl ahenkli tuğu Adalet şiârını kaldırıverse arş’a Ne dimağda hırs kalsa ne de gözlerde buğu Tek ses tek yürek ile can verse milli marşa Evet bunlar bir hayâl uykusuzluk marifet Aşklar yalana teslim kullar paraya esir Kardeş kardeşe hasım evlat babaya afet Haramda şehvet hâli helâlden müteessir Ah bu öksüz vatanın ayarsız zembereği Irkını öğütmekten kırılmadı mı çarkın Akrep ve yelkovanın kimdir asıl direği Kökü çürük ağaçtan kalmadı artık farkın Bu ne hazin durumdur kulak verin bu sese Dökmeden çamurunu kirlenmiş kara bulut Felakette halay var ve dirlikte vesvese Benliğin tükendikçe artık güler mi umut Ekmek zehir su zehir kulaklar kör göz sağır Sahi nereye gitti merhamet denen yetim Dağlar deli çağırır ister gül ister bağır Makberî’ce olurken kimsesiz nihayetim _______________________Makberî…..13/11/2015….00:45 |
Saygilar