0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
976
Okunma
Sanki ben karanlığa saplanmış ölümlerden ölümüm, sanki güneşi saklamışım gözlerinin içine bir mapusum bir hürüm..
Bir şafak vakti sökün yıldızları
Ben görmemeliyim
Belki de bilmemeliyim
Bana göz kırpmadan gökyüzünden düştüğünü
Öyle ağlamamalıyım ardından
Sana umut bağlamamalıyım belki de yalandan
Beş parmağımın beşini de geçmezdi hayallerim
Bir gün mutlaka geleceksin diye bekledim
Çok mevsimler geçti gelmedin
Bir şafak vakti sökün bende ki seni
Ben duymamalıyım
Belki de acılanmamalıyım
Sensiz de yaşarım ben
Ama neden....!
Servet Konaçoğlu
5.0
100% (1)
