O idi’de her şeyin sebebi.
Dünyaya, kızmışım
Güneşe, Aya kızmışım. Kapkaranlık, bir insan olmuşum. Sinirimden çatlamış Akılıma gelene, saymışım. Deli dediler, bana Kızdım, düştüm, sırtımda bir çanta ile yola. Sonunda vara, vara vardım, delilerin toplandığı bir hana Ve! Derdimi anlattım, hancıya. Hancı, Düşündü, düşündü Verecek bir cevap bulamadı bana. Konuşurken! Biri çıktı, içeriden Üstü başı perişan, ayağı çıplak. Başında dersen bir sarık, kapkara uzun kırçıl sakallı Dedi’ ki oğlum Ben senin derdini anladım, daha benim yüzüme bakmadan. Ve! Sen aklını kaybetmişsin dedi, bunun arkasından. Hancıya baktım dedim, kimdi bu. Bu dedi. Bir akıl, yorgunu bana Senin gibi bir deli, senin gibi herşeyden umudunu kesmiş Kendini kaybetmiş, bir Allah’n kulu. Ne, diyebilirdim’ ki! Öyleydim. Kin ve nefretle doldurmuştum içimi Dünyaya, küsmüştüm. Aya küsmüştüm, güneşe küsmüştüm ve sonra yıldızlara küsmüştüm Karanlıklara hapsetmiştim, kendimi. O idi’ de, her şeyin, sebebi. 09 Kasım 2015-11-10 Ahmet Yüksel Şanlı er . |
Kaleminiz daim olsun sayın hocam...
Saygı sunarım...