Fakir Gönlümün Safirisin SenBir masal belki yaşadığımız Kimselerin ne yapsa yaşayamayacağı Işık dolu gözlerinde kaybolduğumda ben Büyük denizlerin ötesini düşlerim Nasıl geçsem de sana ulaşsam diye Senli vakitleri düşündükçe ben Kendimle savaşmalarım biter Melek yüreğine sarılarak ovalara serpilirim… Bir masal belki yaşadıklarımız Sıra dışı, akıl dışı ve yürek içi Ne zaman senin benim olmadığını anlasam, Bir sürü bataklık oluyor o denizler O denizlerde bırak yürümeyi, yüzmek bile zor geliyor Oysa sana varmak için, sana ulaşmak için Denizler, ovalar ve dağlar da yetersiz kalır Neler yapsam olmaz, bilirim bunu Bilirim de, nefesim yetmez anlatmaya… Büyük bir öykü yaşadığımız belki gülüm Ölümler küresinde ölümsüzlük aramak gibi Düşle gerçeği sırattan yürütmek Yelin savurduğu sönmüş bir kül Yorgun figürlere adını resmetmek Ve seslenmek delirmiş kanyonlara Kucaklamak her an kadın varlığını… Titrek bir mumun aleviyle çırpınır ruhum Duçar aldanmışlıkların vakur çıngılarına Bütün vakitler aşk olur durulurum sabrımla Eğilirsin gönlüme, sular serpersin yüzüme Uğultulu bir sızı paralar tenimin fanusunu Örtüp yalnızlıklarımın sorgu kapaklarını Uğruna nefes aldığım anların fay hatlarına… Bıraksam özlemin halatlarını, düşsem içine Çıkıp gelsem ruhumun karabasan hücrelerinden Göğsünün narına sokulup anları yudumlamaya Hangi kırgın cümlenin ötesindesin söyle! Erguvan öyküler derlersin gül destelerine Aşkın sularında yüzüyor ah meneviş bir sevda Fakir gönlümün safirisin sen Sıkıldım sensizlikten ey yar, anlasana!.. Selahattin YETGİN |