Şah damarımı kestim feryadım arşa çıktı
Sarhoş esen meltemi yeli ben ne yapayım
Özümü verem ettim aşk bedenimi yıktı
Göğsüme aktı yaşım seli ben ne yapayım

Yankılansın gökyüzü yanan eylül güneşi
Islak dudaklarımın bir tek bahardır eşi
Celladımdı sabahlar karanlıklar kardeşi
Dört yanım çıkmaz sokak yolu ben ne yapayım

Yalnızlığa hapsoldum gözü yaşlı kuş gibi
Gönlüm kasvet içinde umutlarım kış gibi
Saz çalmak yetenekse şiir yazmak düş gibi
Boş ses çıkaran sazı teli ben ne yapayım

Gebe kaldı yeryüzü yıldızlar artık söndü
Nefesim hüsran koktu geçmişim küle döndü
Güneş affa zorladı kumral çöllerse yöndü
Güneş yaktı tenimi çölü ben ne yapayım

Kara sevda yaşadım hayallere aldandım
Benliğim iflah olmaz yalnızlıktan usandım
Mavi gözlü bir kıza inandım hem de kandım
Beni bırakıp giden kulu ben ne yapayım

Acılar bana düşman çileler dert ortağım
Su donar ateş söner kurur yeşil ırmağım
Şiirler vefat eder toz olur gönül dağım
Alev topu gözyaşım külü ben ne yapayım

Erken düştüm gurbete ruhum gaflet içinde
Ben halimden memnunum para zengin piçinde
Mutluluk bir fal ise huzur yüzde kaçında
Çıra gibi yanmışım falı ben ne yapayım

Geceler yarı çıplak günahlarım silinmez
Zamanı idam ettim gün hangi gün bilinmez
Vuslat oku saplandı artı derdim bölünmez
Talandır gönül bahçem gülü ben ne yapayım

Ağlamak bir şereftir hıçkırmak bir elveda
Ben nefretin âlimi soyadım ise veda
Sanatın her dalında ayrı yazılır de da
Ben kendimi bilirim eli ben ne yapayım

Öfkelendi dalgalar rakım masada kaldı
Kalbim kıyıya vurdu salı ben ne yapayım
Doldu benim miadım dünya uykuya daldı
Ölüm tetikte bekler şalı ben ne yapayım

Mustafa Aksoy