Git
Kapanır mı sandın sen sinemdeki bu yara
Eğer gücün yeterse usul usul sar da git Bil ki yine düşürdün gönlümü ataşlara Kapat tüm kapıları cehenneme sür de git Bir Allah var bir de sen gayrısını görmedim Haram yola meyledip şu gönlümü vermedim Varsın mahşere kalsın ben murada ermedim Al silahı eline şu alnımdan vur da git Bunca yıldır ağlattın demedim ki sen ağla Dağlanan yüreğimin kalanını da dağla Kurulsun dar ağacı urğanımı sen bağla Yeter gayrı insafsız infazımı ver de git Bir yanımda gözyaşı bir yanımda gurbet var Sen degilsin susturan beni susturan tek ar Gül boynunu bükünce dirilir mi hiç tekrar Dökülen yaprakları ya çiğne ya der de git Can bildim canan bildim can özümden sarıldım Kul Garib’im tükendim inan ki çok yoruldum Canlı ceset gibiyim can evimden vuruldum Mezara girdiğimi o gözünle gör de git Emine Çerçi |
GİTME
Onca git-lerimden sonra
Gitme!
Ya yanında kalbimide götür,
Ya kalbini bırak, gecelerime.
Ya tatlı tatlı cümle ol,
Yada parça parça bölün hecelerime.
Gitme!
O kadar açım ki!
Sohbet gibi sohbete.
Bitsin yalnızlığım,
Kalabalıklar içinde.
Yalnızlık çekişime
Gitme!
Bir zümrüdü_anka kuşunun
Geçmişten gelişi gibi,
Bir efsanenin yeniden doğuşu gibi
Gün-ler,ay-lar sonra
Çayıma yoldaş ol
Baktığım yıldızların,
Mutluluğunu tadayım.
Yarım kalan masalı en başından yazayım
Gitme!
Varsın geceye siyah densin,
Sen maviye çevir ,
Varsın sessizlik desinler,
Sen sessizliğe yazıl.
Gitme!
Gitme!