LÂLFABE
"Canımla besliyorum şu hüzün kuşlarını..."
Cemal SÜREYA Vakit yine o vakit Uzak gözlerinin yolcusu kalmasın diyordu Sürü kuşları giderken bu şehirden Sana benzedi harfleri özlemin derinden İflah olmayan bir ah Sana benzedi yine bu güneş, bu sabah Sensizlik, sevdiğim bu kalbe günah Ağlayacaksak hep böyle ağlayalım Sen acılarımın üzerine yasla başını Ben alıp gideyim seninle yaşımı başımı Bir ayrılık el sallasın ardımızdan, birde ölüm Sevda kıraathanesinde eski plaklar gibi dönüyorken dünüm Bir saniye bir anlık Aşk de bana Bir nota ötemizde dursun yalnızlık Vakit yine o vakit Gazetelerde bile seni okuyorum ben Bir köşede o vakur duruşun, bakışın Ve ne çoksun ve ne çok azım Olmasaydı dilimizde Süreya, Nazım Geçmezdi içimizden tecrit edilmiş günler Ağlayabilseydi eğer bu kasım Gelmezdi kış şu ömre ,salınırdı bahar kasım, kasım Vakit yine o vakit Şu gözlerime çelme takmaya çalışan yaş İçimde bitmek bilmeyen bir savaş Dar zamanların selamsız yolcusu işte aşk Hazanın son yaprağı gibi düştü cana Gel de ölümüne kendinle dalaş… Zalim bir illetin içimi kemiren sonudur bu akit Hadi sev beni Vakit yine o vakit YASEMİN DEMİR 2015 KASIM AYI NOTLARI |