Zafer
Zulüm varken dünyada keyif bize bir hasım
Bu asil ülküyü ancak hatırladım bir kasım ! Bir saçmalık uğruna asıl görevi unutmuşum Zaman, mekan ? Hiçbiri, sadece bu benim suçum ! İlerlemek yükümlülüğü... Bakmamışım yüzüne bile Değmiş kafirin eli fikirlerimin tepesine Unutturanlar belli, ayrıca onlar hedeftir Kan kırmızısı bundan böyle bize tek renktir Bu gaddarlık, zalimlik değil; gösterişten uzak, zalime bir gözdağı Seçenektir eğer merhametten anlamıyorsa karşımızdaki yağı "Ne hallerdeyiz" demek yerini artık sevinçlere bıraksın O sevinç gözyaşları bir yağmur gibi tepemizden boşansın "Nerede sevgililer sevgilisi ? Zorluklar bizimle mi mükellef ?" Çıkar elbet düz bir yol, hem zafere götürecek; bu bir şeref ! |