YARANAMADIMEl bağlayıp divan durdum karşında Yine de ben sana yaranamadım Affettim kalbimi her kırışında Yine de ben sana yaramadım Bir seni sevmiştim candan yürekten Kül edip eledin ince elekten Uğruna darbeler yedim felekten Yine de ben sana yaranamadım Her dem kaldım yağmurunda yaşında Soldu yüzüm boranında kışında Tükettim ömrümü bir bakışında Yine de ben sana yaranamadım Kasvetli dünyandan yükümü tuttum Yıkılan hayalde gönlüm avuttum Sahi adım neydi bende unuttum Yine de ben sana yaranamadım Senden yana döndü kaderin çarkı Yok idi sözlerin kurşundan farkı Nemli gözlerimden aktı kan arkı Yine de ben sana yaranamadım Körük ile geldin sönen külüme Bir damla su akıtmadın çölüme Kelepçeler vurdum da lal dilime Yine de ben sana yaranamadım Sevim GÜLER |