40
Yorum
59
Beğeni
5,0
Puan
4466
Okunma
Uçurumun başında bırakıp ellerimi
Söylesene can özüm nereye gidiyorsun
Dut yemiş bülbül gibi lal edip dillerimi
Daha bitmeden sözüm nereye gidiyorsun
Adam dediğin adam sözünün eri olur
Gönülde açan güller onun eseri olur
Verilen her bir emek alnının teri olur
Dur hele iki gözüm nereye gidiyorsun
Gönlümün sarayında yapıyorken el ense
Sensiz olamam derdin gökteki güneş sönse
Umut verip bıraktın yarı yolda nedense
Yokuşa döndü düzüm nereye gidiyorsun
Talih bana göz dikmiş bense onu sınarım
Kurudu gözeleri akmaz oldu pınarım
Gölgen yeter diyorken can bulduğum çınarım
Sensiz gülmez ki yüzüm nereye gidiyorsun
Hadi sarıl boynuma deme sakın son defa
Şu yalancı dünyada biz de sürelim sefa
Hangi kitapta yazar aşığa bunca cefa
Suyum ekmeğim tuzum nereye gidiyorsun
El açtım dua ettim iyiki varsın diye
Demiştim dinlemedin yürekte harsın diye
Sevim’ e dir varlığın yaradandan hediye
Sönmeden içte közüm nereye gidiyorsun
Sevim GÜLER
Şiirimi seçkiye değer görüp onurlandıran Edebiyat Defteri seçki kuruluna candan teşekkürlerimle saygılar sunuyorum
5.0
100% (42)