NEREYE GİDIYORSUNUçurumun başında bırakıp ellerimi Söylesene can özüm nereye gidiyorsun Dut yemiş bülbül gibi lal edip dillerimi Daha bitmeden sözüm nereye gidiyorsun Adam dediğin adam sözünün eri olur Gönülde açan güller onun eseri olur Verilen her bir emek alnının teri olur Dur hele iki gözüm nereye gidiyorsun Gönlümün sarayında yapıyorken el ense Sensiz olamam derdin gökteki güneş sönse Umut verip bıraktın yarı yolda nedense Yokuşa döndü düzüm nereye gidiyorsun Talih bana göz dikmiş bense onu sınarım Kurudu gözeleri akmaz oldu pınarım Gölgen yeter diyorken can bulduğum çınarım Sensiz gülmez ki yüzüm nereye gidiyorsun Hadi sarıl boynuma deme sakın son defa Şu yalancı dünyada biz de sürelim sefa Hangi kitapta yazar aşığa bunca cefa Suyum ekmeğim tuzum nereye gidiyorsun El açtım dua ettim iyiki varsın diye Demiştim dinlemedin yürekte harsın diye Sevim’ e dir varlığın yaradandan hediye Sönmeden içte közüm nereye gidiyorsun Sevim GÜLER Şiirimi seçkiye değer görüp onurlandıran Edebiyat Defteri seçki kuruluna candan teşekkürlerimle saygılar sunuyorum |
Yerine yakışmış
Kutlarım
Saygım ile