Firakın her suçunu atma üstüme atma,
Sus Süveyda içimi daha fazla kanatma!

SÜVEYDA DİNLE BENİ



Sen bahar yangınının ardına bağlanan kül...
Çek artık gözlerini dikildiğin direkten
Düşlerin arkasından yine elime dökül
Vuracaksın nasılsa bu defada yürekten
Ne olur yanıyorken ateşe değmesin su
Söyle geçen her ânı unutmak mı doğrusu?



Takvimlerin dalından aşka düşen yaprağı
Bir kere eyvah deyip usulca göğsüne tut.
Bu aciz bedenime, sürme kara toprağı
Kolaysa sükunette haykıran devi avut.
Duyuyorken duvarlar hıçkırığı bir anlık
Kara beşikte uyut ağlıyorken karanlık.



Süveyda dinle beni, sadece dinle yeter!
Dudağımı yarıyor dilime vurduğun sus.
Her rüyanın arkası damla damla akan ter
Biter mi bu aşk yası, biter mi kara kabus?
Ciğerim günden güne eriyorken Süveyda
Odamdaki hayalin yürüyorken Süveyda.



Süzülme gözlerime bir Nisan edasında
İkimizde mağlubuz senin değil ki zafer!
Kırılan o aynanın nükseden sedasında
Günden güne tükendi gözlerimde yanan fer.
Ellerin hançer ise; aksın sevdanın kanı
Amacın söndürmek mi kaynatmak mı volkanı?



Aşk şehri gözlerine ilkbaharı saklama
Al eline kalemi hazanın resmini çiz.
Söylesene nasıldı usundaki yoklama?
Viran olan hanede ayan olur bütün giz.
Diyemem ki; yeniden sineme aşkı kazı
Durma sevda üstüne yükle bütün enkazı.



Süveyda, senin ile yaşıyordu bu serçe
Bir damla gözyaşında kaç kez öldü say hele.
Dinle beni Süveyda her yerim parça parça,
Karanlığa hükmetti sana değmeyen hale.
Firakın her suçunu atma üstüme atma,
Sus Süveyda içimi daha fazla kanatma!



ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
ZAMANSIZ ŞİİRLER....(Süveyda-2)