Gurbetimde güneş batarken ..Gurbetime güneş doğmuyor artık titreyen bir ışık karanlıklarda her bir yanım param, parça gece gündüz bu şehir heb isyanlarda unuttum hangi yönden doğacak güneş yüreğimde sevdan yağmurlu; bilmiyorum hangi mevsimdeyim nerdeyim kiminleyim gözlerimin çağladığı bir mevsimdeyim hani ya doğacaktın üşüyen yüreğime .. hani ya güneşimdin .... Karanlıklardayım gözlerim değil yüreğim ağlıyor bu şehre güneş doğmuyor ne bahar geliyor ne,de toprak kokuyor rüzgarımda kekik kokusu arama artık ... Hasret açısını bilemezsin gülüm çekmedin ki yağmur bulut döküyordu ben severken şehir ağlıyordu hasretinde hüzün düşerken arama gökyüzünün mavisini gelip geçerken bütün sokaklarında bu şehrin düşünme sen boşuna hiç beni gurbetimde güneş batarken ....... Şiir_YARALI_34/Avusturya |