Koltuklara yapışmayın
Gök kuşağının tüm renklerini
Cömertte sunmuş bizlere mevla Firça elimizde, tuval önümüzde ama Bir türlü maviye boyamayı beceremedik. Tutuşup el ele, gönül Gönül’e Kutlu yarınlara ulaşamadık. Ulaşmak istedik açma başaramadık Eller Mars’a giderken, biz yaya kaldik. Kırmizı ve griye boyandı Tüm umutlarımız Nedenini, niçinini sorgulamadık Yada doğru bir cevaba ulaşamadık. Atı alan çoktan Üsküdar’ı geçti a dostlar Dövünmenin, keşkelerin bir faydası yok Bir büyükmüş üçten anlayın artık Koltuklara yapışmaktan vaz geçin artık. Güler Elmalı |
"Koltuk Sevdası" idi adı, bu sevdaya yakalanmaya görsün
insanoğlu, koltuk usanır kendisine oturanı taşımaktan
ama koltuğu işgal eden usanmaz, evire çevire oturur.
Ben öyle mi yapıyorum, ikide bir değiştiriyorum koltuğumu,
benden şikayet etmesin diye, bizde akıl çok...:)))
Şaka bir yana, şiir güne cuk oturmuş...
Çok çok güzeldi Şiir gönülden kutlarım Güler Hanım, selamla, saygıyla...