GÖLGE
Bir gölgeymiş korktuğum sakındığım
Bir gece yarısı ayak sesleriyle ürperdiğim Karanlıkta nefes nefese kalmışım gölgeden kaçarken Bir zaman sonra farketmişim Gölge benmişim meğer Karanlıklara gizlenmiş duygularım Saklamışım sakınmışım kimselerden Bazen iyilik olmuşum bazen kötülük Ben neymişim meğer Gölgemden bile korkar olmuşum Zulm etmişim meğer haksız yere İyilik etmişim hak etmeyenlere Vicdanımla yüzleşmemişim uzun bir süre Korktuğum gölge meğer vicdanımmış benim Küçük mutluluklarla mutlu olmayı bilmemişim Hep fazlasını istemişim yetinmemişim İyiyi kötüye ezdirmişim bilmeden Uzaklaşmışım merhametten duygularımdan Gözyaşlarımla beraber Vicdanımla yüzleşirken buluverdim kendimi Sordum sorguladım hatalarımla beni Bir gölge beni kendime getirdi... |
gölgem ve ben...
ben ve gölgem
kendimi gördüysem onda
aynalara gerek var mı daha...
tebrikler...geçmiş bayramınız ve yeni yılınız kutlu olsun...