Kader yollarına ağlarını örse de
Yazdığım şiirler odun yanışında
Keder yıllarına ahlar çektirse de
Fiyakasından cilalı yanışlarında



Gözü çıksın ah o fiyakalı mevsimlerin
Yağmurlarını yangın yerime indiriyor
Havaları beni havvaları seni kandırıyor



Islanan kadın ruhumun yağmurlarına
Bir hasat zamanı çıktın
Bir hasat zamanı çıkacağım karşına
Bir hasat zamanı meyvesini verecek çıkışlar



Oysa yağmur sonrası şehirler hep aynı duruyor
Bir aşkların en güzeli ölümü göze alan ,romeo ve juliet yok
Bu yüzden nasıl etsem ne yapsam sensiz yolumu bulamıyorum



İçimdeki çoklu çoçuk haykırışlarda
Öç alıyor yağmurlardan
Belliğime bellemiş seni yaşayan bir bellik
Susuz nasıl yaşar bir bellik



O tanrının hediyesi
O sevgilinin emaneti
O sevgiliye sevgili aşk
Zor limanlardan geçitler olmasa
Sevgiliye ulaşmanın ne anlamı kalır diyor


Koyma sensiz kokun gelsin
Koyma susuz mavilerin gelsin
Koyma hasretine özlemin gelsin
Koyma ! koyma beni böyle eli boş ve sensiz
Ecelimi beklemekle değil
Sevdana kavuşmakla öldür beni



Gülay GÖKTÜRK