Şimdi inanırsam inanırım şu anlatırken gözlerinin parladığı
Neşe iştahıyla doymuş geliş hikayesine
hani şu insanların umursamadığı -siktiğimin insanlığı-
Ben harfi harfine yapıyorum bu sözden yanabilirim şöyle güneşli bir şubat gecesi
Karambole gelen hayatımın
Diktatörlük rolünü tapir bir adam kaptı ısınmak için pencerenin önüne koyarken
Bir barın en uç masasında gitaristin gitar çalmasını unutmayı
o geceyi içkiye değil musluk suyundan vodka atan Rusya ya
adayalım Dimitri!

Veresiye işlerimi tutan meleklerin maaşını cebimden veremiyorum
Çok dağıtımcı bir toplumun toplayıcı oyuncuları dayak yiyor
Bu aldatılan bedenler,alkışlarla alınıyor güvenilmeyen görevliler tarafından
bir defa bu defa her defa ve gün ben takmak istiyorum son kez ilkinci kez gibi
hançeri koynuma...

Bu gerçek bir yaşamın altyazı hikayesinin alıntıları
Gerçekten gördüm,gerçekten dun gece seni çok istedim
Yürü git,daha sonra bir daha gitmek zorunda kal

Ah!
Kapının menteşeleri içim biraz daha eskir
Burnundan akardım peçetelerde boğup katlettim
Beni yalnış anladın melek değilim ilahi kişiliğimin
Alt katına in gömmediğim cesetleri seyredelim

Garip!
Ayakkabı topuklarının ellerimde açtığı kesik soluk acı
Başlıklar bir kadının yaptıkları olmalı
Bir kadın gözlerimizi Almanca vurabilir
Bir çocuk ağlayarak ahmak saçlarını kestirir.

Parça parça bölebilirim yeri göğü ve şu duvardaki izleri
Üstümdeki kıyafetler bitirdi mi içimizdeki kanseri
uyuyor ve
Uyumayı tabutta rövaşata atarken
Tabuttan bir vazo yapıp içine elektrikli teller döşüyor
Bütün sinekler
Kanatları olan sinekler
doğduklarında kanserin tadına bakacak

İnsan kanının kini
insanın öfkesi
onları çıldırtacak.