BEKLEYİŞ
Bitmeyen akşamlarda gölgenle dolaştığın oldu mu hiç?
Ne olurdu başlayabilsek kopuk kalan bir yerden Yarım kalan bir düş müdür gelişin Gelsen... Işır dağlar! Gel şöyle uzan gönlüme Garip bir burukluk deler yüreğimi. Olamadım kaçağı senin ve şiirin Gel şöyle uzan gönlüme Çok sesli türküler gibi Çırpınsa da yüreğim Sustum! İsyanım çoktan bitti. İndirdim namlularımı Haykırmıyorum yenilgilere Ağlar dışarda yanık bir keman Özledim seni ilk kar kadar, Özledim en büyük isyan kadar İçimde uğulduyor bu yarım coşku Beynimde söylenemeyenlerin bu çılgın dansı Sürgün veren dallar eğilmeden, Güz mevsimi kışa dönüşmeden ’’Gel!’’ Diyor. Gel şöyle uzan gönlüme |
gelecekti beklenilen ta dağın arkasından,
özlenen o ilk karı avuçlarında sunacaktı
bitecekti özlemler son bulacaktı feryat
elleri ellerinde ,yüreğini yüreğine adayacaktı...
bekleyen kadar hasreti içinde duyabilse bekleten kendinden utanırdı...saygılar..