YÜREK SIZIMSIN
Dudaklarıma düşen yağmur damlası gibiydi,, kahve gözlerine gizlenen hüznün..
Biraz siyaha çalıyordu hüznünün ardına saklanan acıların... İnce bir duvarın arkasından duyulan sessiz çığlıkların yürek yakıyordu... Kimsesiz kalan yüreksızımdın sen,,, İçimde çoğaldıkça büyüyen... İlkbahar mevsimi gibi çiçek açan gülüşlerine kıra yağdı.. Çaresizlik içinde kalakaldım bu şehrin sensiz sokaklarında.. Bir yaz gecesiydi toprağın cenine düştüğün vakit... Daha ağlamadan çöl kuraklığı yaşadı göz bebeklerim.. Meğer ben seni ne çok sevmişim,, Ölümün canını da al Azrail.... Emine Yalçın 12.4.2015 |