Alem-İ Cennet
Gitti gidecek derken,
Baş köşeye oturdu sensizliğim, Aynadaki yüz gibi yansır bana, Sokak olur,Cadde olur,Şehir olur, Otsuz ağaçsız boz kırlar, Nice savaşlar görmüş Anadolu, Ulaştın ara sıra zaferin doyum noktasına, Görsen ne görmesen ne ağlayan çocuklar heder olur, Rahat vermez esen asi rüzgar, Kaldırır tozu toprağı gözlere dolar, Hani benim yeşilim her gözde acı var, Bir avuç toprak başa dert olur, Bir çığlık kopar gece yarısı, Bilmem kimin kan davası, Silahlar patlar,Kimi ölür kimi ağır yaralı, O gecenin adı kanlı cinayet olur, Hayal bu belkide gerçek, Önümüzde durur binlerce seçenek, Herkesin kendi kararı seçip seçmemek, Hayal gerçekle buluşmadan yok olur, Çok görmemek lazım aklın deliliğini, Ruh kalbe ederken gölgeliği, Yitip başıboş giden hücreleri, Her insan ara sıra deli olur, Bazen dalmak lazım maziye, Çat kapı girmeli içeriye, Bakıp anlamalı ne yapmışlar,Kim kaçmış kim nerede, Kontrol etmezsen beterin beteri olur, İmkan olsa,İki dağ arasına salıncak kurulsa, Bütün çocuklar orada toplansa, Gözlerinden yaş akmadan mutlu olunsa, İmkansızlık içindeki hayalim Cennet olur..... __İsmail Toraman_ 25 Ekim 2015 _ 04:17. |