Sobelenmek...
Yitirilmiş hayatların yok oluşunu
Seyre dalıyorum. Zamana direnmek ne mümkün, Yaşam yokluğunun orta yerinde. Apansız Sobeleniyorum Hayatta Ardıma bile dönmeden Uzaklardan bir yerden Bir sesleniş Kulağımı tırmalıyor... ( Sağım Solum Sobe )... Haykırışların orta yerinde Umutsuz bağırışların buğusunda Sobeler hayat insanı. Ne kaçabilirsin, ne de Saklanabilirsin. Son bakıştır, Hayatın ufkuna. Yitirilmiş Hayatların Öyküsüdür ! " S O B E L E N M E K " |