KUL OLDU DEMİŞ
KUL OLDU DEMİŞ
Yar’im gurbet elden mektup yollamış Yetiş yanaklarım al oldu demiş Zarfın üzerini öpmüş pullamış Sanki dudaklarım bal oldu demiş Sürülmüş ucuna öperken teri Yansımış yaprağa bağrında zarı Doldurmuş içine tüten efkârı Hasret kör talihe yol oldu demiş Yakmaya çalışmış sonradan caymış Tutarken kalemi bir özlem duymuş Her satır sonuna kokusu’n koymuş Uğruna cananın del’oldu demiş “Allah’a emanet” demiş bitirmiş Son arzuyu sunup cana batırmış Katar yola çıkmış tatar getirmiş Kelam’ı düzeli yıl oldu demiş Yüreği konuşur dili söylemez Tepesine çıksam susar paylamaz Benden başkasına gönül eylemez Çiftçi Baba bana kul oldu demiş AHMET ÇİFTÇİ(ÇİFTÇİ BABA) |