YAŞAMAK…
Gecenin karanlığından, geceyi gündüze taşırken,
Gönül kapısında ıslanmış, o göz yaşını anlamak… Kaderin koynunda sevdayla çileyi, hüznü azaltıp, Sabahın güneşiyle o dostluğu, hayatı paylaşmak, Özgürlük, hayaller, özlemlerle ne güzeldir yaşamak… Bir lokma ekmeği, bir kaşık aşı güzeldir paylaşmak… Gönlün bereketli toprağında sevgileri yeşertmek, Hazanı, bahara çevirecek umutları taşımak, Sabrı, teselliyi, hoşgörüyü sevgilerle çoğaltmak, Aşkı, kederi, sevinci birlikte güzeldir yaşamak… Dağlarda kırmızı gelinciklerin aşkıyla yanarak, Bazen bir dikende, bazen bir gülde sevgiler bularak, Yalansız, bir hayatı tüketmeden güzeldir yaşamak… Ağalık, paşalığa, makama kul olmadan vicdanla, Hayatı manasıyla dopdolu, ne güzeldir yaşamak… Sevgiler derinliğinde, nedensiz sevmenin aşkıyla, Çiçeklerin bahara özlemi, sevdasıyla yaşamak… Yaşlar gözlere konuk, göz kapakları ıslak olmadan, Hayatı boşa tüketmeden, kalplerde sonsuz sevdayla, Umut çiçeklerini açtırarak, güzeldir yaşamak… Dikenler arasında gül gibi mutluluğu paylaşmak… Gönülden gönüllere çiçeklerle sevgiler taşımak, Birbirimizin derdiyle ortaklık ederek yaşamak… Bazen bir tebessümü, bazen de bir hayatı paylaşmak, İnsanlık onurunu taşıyarak güzeldir yaşamak… |