Yalnızlığa Giden Adam
İstasyonda bir adam
Sessizce yalnızlığında Tren biletine borçluydu gitmeyi Kalması gülmesini özlediğinden sevgilinin Gitmeye yeltenirken daha Ağlamayı unutmuş gözleri Biletini nereye aldığı gibi Duvar yazılarınca sildirmek aklını Veya silinmek hafızalardan ebedi Dününe acımadan unutmak gitmek Çok sevdiği yalnızlığına Peki, ama nereye yalnız adam |
Yalnızlıktan yalnızlığa gidilebilir ama
değişen bir şey olmaz.
Yine yanında taşır sevgilinin özlemini.
tebrikler
anlamlıydı şiir,
selamlarımla..