hiç - *ipini terk etmiş her uçurtmanın oğluydum bir zamanlar kanatlarımda özgür ruhlu rüzgarlar renklerimde gökkuşağı beslerdim Annem hep güneşti Babam dağ bugünlerde ahşap bir yalnızlığın içerisinde çatlayan bir damar üzerime yıkılan duvarlarda unutulan eksik bir yazı gibiyim nasıl diye sormayın ben bilmem nefesim hala mantar kokuyorken çatı kenarlarından yağmur içer oldum oluk oluk ve sen aklımın dibine her tepetaklak düşüşünde a h h ki h h yosun tutmuş şiirler kusuyorum gölgelerimin tam da üstüne ve her seferinde martı çığlıkları sarıyorken etrafımı gagalarında uçuyor senli iyot kokulu dizelerim haydi çöpçüler haydi bugünde bendensiniz asmayın suratınızı biliyorum hüzünlü bir mesai sizinkisi ama önce demli bir türkü asın dudaklarınıza şöyle bol şekerli tüttürün sevda mısralarını sonra kolunuza kuvvet süpürün süpürebildiğiniz kadar beni bu şehirden ki ben son nefesimi çiğnemeden yuttuğum günden beri h i ç bir cümleyim i ç bir ayda doğmuş i m aslında .....................bildiğiniz hiç işte… ilhanaşıcı/ekimikibinonbeş |
dışardan bir beklentim yok
kendimi tamamlıyorum şimdi içimde
damla
damla
~
sözcüklerin dalgası üzerimizde
derinliklerimizde dinginliğimiz var
söylediklerime değil
söylemediklerime ses veriver
arada bir bizi işitsinler diye
sesimizi yükseltiver
Ben.;
O hâlin dışında ki bir hâl
Kendim hiç bir yerde
beni unut !
kendini unutma
hatırlamak tek erdemdir
beni düşünme
ebedi unut !
tamam mı Şair !
.