Dağ yanığım
Dağ yanığım düşünmüyorum desende
yastığının diğer yanı beni düşünür hala bilirim saksıda çiçeğe gözlerimin içine baktığın gibi bakarsın hissederim kemiği etten koparmışım ben yeni yeni anlıyorum kırgınlıklarını yüzün geldikçe gözlerimin önüne soğuklar vuruyor şakaklarıma sen benim masum yanım pencerende rüzgar hatırlatmıyorsa başucunda duran o son hediyem demi hatırlatmaz beni sana ölüler konuşur mu hiç demişsin konuşuyorum, öldürme içinde ki beni kelamımda meram olsaydı eğer kalbimin sen yanına sürerdim ilk önce kanayan bir ben var senden sonra bilseydin bunu yine de sevmedi derdin sorsalardı sana dağ yanığım içimin yangını ölüler konuşur mu hiç demişsin konuşuyorum öldürme içindeki beni ---demir yürekli adam---- |