Gönülde İmanlı Sütunlar YıkılmayıncaGönül imansız dirilmez bu dünya bu can içinde Dünya imansız ayakta durmaz gönülde imanlı er olmayınca Gök kubbe durur ayaksız bak gör imanlı gönüldeki sütunları Nefret abad olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca Adım adım imanlı erler dolaşır âlemde nefes için Rüzgâr esse de nefretten yana yakar yıkar imanlı adımlardan olur yana Can düşmez toprağa insan elinde bilmeyen bilmez yakar yıkar acımaz cana Nefret abad olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca Cümle dilde dolaşan dillerde iman sözleri bitmez Son nefes bitmeden dilde gönülde imansız gönül gülmez Baştan aşağı soyunsa da nefret kin için yol tutmaz imanlı er yolunda Nefret abad olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca Hak yoldan başka mutluluk yolu yok arama sen boşuna Ararsan da hüsran içinde kalırsın sen nefret ateşinle yanarsın baştanbaşa Birlikte birlik dirlik var ikilikte yol yok nefret ateşinde azap var kalırsın tek başına Nefret abad olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca Gir imanla gönüllerin denizine edeple hayâ iz var o can içinde Seyir eyle âlemi gönül gözüyle merhameti bulursun bir adımda gülüşünde Kul Mehmet’im bak canlar içinde canını bul cümle âlemin gönül bahçesinde Nefret abad olmaz bu âlem de gönülde imanlı sütunlar yıkılmayınca Mehmet Aluç-Kul Mehmet- Abad: Şen, bayındır… |