tutunamadım....bir yaprak suya düştü dalından dal dedi yar dedi ayırdılar dedi beni tutunduğum dalımdan tıpkı bir yaprak gibi ayırdılar el ettiler kör etiler gözlerini zor ettiler mutluğu ayırdılar canımdan şimdi gönül elif elif tutunsada sulara toprağa kıra çiçeğe engin vadilere gümüş göklere tutunsada neyleyim ayırdılar balımdan canımdan dalımdan Uçuk.... |
demekki gönlümüzde yari bulmayı beceremiyoruz.vaveylamız cihanı tutuyor.
kalemine,yüreğine sağlık.